ΤΑ ΑΙΘΕΡΙΑ ΕΛΑΙΑ ΜΑΣ
ΔΙΚΤΑΜΟΣ (Βιολογικής καλλιέργειας )
Από την απόσταξη 100kg Δικτάμου παράγεται μόνο 1lt αιθέριο έλαιο. Παράγεται στο αποστακτήριο αιθ. ελαίων της biocretanlife.
Από εδώ προέρχεται η φήμη του θαυματουργού φυτού σαν πραγματικό δώρο της θεότητας, αγγελιοφόρος της υγείας, της ευτυχίας και του έρωτα. Δικαιούνταν την επονομασία theangelis. Το όνομα theangelis είναι η ποιητική επονομασία ενός φυτού «σταλμένου από τους θεούς», άρα αγαθοεργού, και φύεται στο όρος Δίκτη της Κρήτης, το κατ εξοχήν «θεϊκό όρος».
Χρειάζεται να προσθέσουμε ότι το έλαιο που προσφερόταν στις θεότητες, στους ιερείς και τους βασιλείς των ανακτόρων της Κρήτης, των Μυκηνών και της Πύλου, από τον 15ον έως τον 13ον αιώνα π.Χ., ήταν ελαιόλαδο αρωματισμένο με απόσταγμα Δίκταμου.
ΑΓΓΕΛΙΚΗ: Πόνους περιόδου, Αναιμία, Ατονία, Ανορεξία, Θρομβώσεις, Ψωρίαση, Αρθρίτιδα.
ΑΓΚΙΝΑΡΑ: Διουρητικό, Ορεκτικό, Συκώτι, Χολή, Χοληστερίνη, Σάκχαρο.
ΑΓΡΙΑΔΑ: Διουρητικό, Κυστίτιδα, Ουρηθρίτιδα, Προστάτης, πέτρες στα Νεφρά.
ΑΓΡΙΜΟΝΙΟ: Διουρητικό, Διάρροια, Σάκχαρο, Νεφρά, Πονόλαιμος, Λαρυγγίτιδα.
ΑΙΓΥΠΤΟΥ ΦΥΛΛΑ: Δυσκοιλιότητα.
ΑΚΟΡΟΣ: Στομαχικές και Εντερικές διαταραχές.
ΑΛΘΑΙΑ: Βήχας, Κρυολόγημα, Βρογχίτιδα, Λαρυγγίτιδα, Ουλίτιδα, Άφθες, Έλκος.
ΑΛΟΗ: Αυξάνει την όρεξη, Εξωτερική Χρήση: για την περιποίηση του δέρματος από εγκαύματα, αμυχές και πληγές.
ΑΛΧΗΜΙΛΛΗ: Πόνους Εμμηνόρροιας και Τοκετού, Αιμορραγίες.
ΑΜΥΓΔΑΛΙΑ (φύλλα): Μαλακτικό, Κοκίτης, Προστάτης, Σάκχαρο.
ΑΝΕΜΩΝΗ: Κατάθλιψη, Προεμμηνορροϊκό σύνδρομο, Ημικρανίες, Στομαχικά προβλήματα.
ΑΝΗΘΟΣ: Στομάχι, προβλήματα ούρησης, Πέτρες, Kολικούς Νεφρών, Δυσπεψία. Για τη μαγειρική: σαλάτες, λαχανικά, ψάρια, θαλασσινά κ.α.
ΑΝΤΡΑΚΛΑ: Διουρητικό, πέτρες στη Χολή, Χοληστερίνη, Κολίτιδα.
ΑΠΗΓΑΝΟΣ: Υπνωτικό, Βελτίωση όρασης, Διουρητικό, Ορεκτικό, ανωμαλίες περιόδου.
ΑΡΚΕΥΘΟΣ: Διουρητικό, Ρευματισμούς, Ατονία, Δύσπνοια, αρωματισμό λικέρ.
ΑΡΚΤΟΣΤΑΦΥΛΛΟΣ: Διουρητικό, Κυστίτιδα, Λιθιάσεις Ουροποιητικού.
ΑΡΝΙΚΑ: Εξωτερική Χρήση για μώλωπες, τραύματα, αιμορραγίες.
ΑΡΠΑΓΟΦΥΤΟ: Αρθρίτιδα, Συκώτι, Χοληδόχο κύστη.
ΑΣΠΕΡΟΥΛΑ: Διουρητικό, Χαλαρωτικό, Αϋπνία.
ΑΣΠΡΟ ΤΣΑΙ: Χοληστερίνη, Υπέρταση, Αρτηριακή νόσο.
ΑΧΙΛΛΕΑ: Ανορεξία, Χωνευτικό, Διάρροια, Επιληψία, Ανεπάρκεια του Ήπατος, Αδυνάτισμα.
ΒΑΛΕΡΙΑΝΑ: Αϋπνία, Άγχος, Νεύρα, Υπέρταση, Ταχυπαλμίες.
ΒΑΛΛΩΤΗ: Προλαμβάνει τον εμετό, Δυσπεψία, Διεγερτικό.
ΒΑΛΣΑΜΟ: Κατάθλιψη, Δερματικές Φλεγμονές, Τραύματα, Εγκαύματα, Δερματικές παθήσεις.
ΒΑΣΙΛΙΚΟΣ: Δυσπεψία, Βήχας, Πυρετός, Δυσεντερία, Πνευμονία, Νεύρα. Για τη μαγειρική: μακαρόνια, σαλάτες, λαχανικά, πουλερικά, θαλασσινά κ.α.
ΒΑΤΟΣ: Απαλύνει τους πόνους του τοκετού, Δυσεντερία, Διάρροια, Υπέρταση, Αιμορροΐδες, Άφθες, Ουλίτιδα.
ΒΕΛΑΝΙΔΙΑ: Εξωτερική Χρήση για αιμορραγίες, Δερματοπάθειες, Εσωτερική Χρήση για την Αμυγδαλίτιδα, Λαρυγγίτιδα, Φαρυγγίτιδα, Διάρροια.
ΒΕΡΒΕΝΑ: Χωνευτικό, Πόνους στομάχου, Διάρροια.
ΒΕΡΒΕΡΙΔΑ: Διουρητικό, παθήσεις Ήπατος, Πέτρες Χολής.
ΒΕΡΜΠΑΣΚΟ (φλόμος): Διουρητικό, Βήχας, Βρογχίτιδα, Ουρικό Οξύ.
ΒΕΡΟΝΙΚΑ: Βήχας, Κρυολόγημα, Στομάχι, Ορεκτικό.
ΒΗΧΙΟ: Βήχας, Κρυολόγημα.
ΒΙΜΠΟΥΡΝΟ: Πόνους περιόδου, Τονωτικό, Καρδιακό.
ΒΙΣΚΟΣ - ΓΚΙ - ΙΞΟΣ: Υπέρταση, Καρδιά αποτρέπει τις θρομβώσεις.
ΒΡΩΜΗ: Βήχας, Γρίπη, Άγχος, Κατάθλιψη.
ΓΑΪΔΟΥΡΑΓΚΑΘΟ: Τονωτικό, Ορεκτικό, Πέτρες Χολής, Συκώτι.
ΓΑΛΛΙΟΝ: Πρησμένους αδένες, Πέτρες στα νεφρά.
ΓΕΝΤΙΑΝΗ: Ανορεξία, Δυσπεψία.
ΓΕΡΑΝΙΟ: Τονωτικό, Διεγείρει την κυκλοφορία του αίματος Εξωτερική Χρήση για την Ακμή.
ΓΛΥΚΑΝΙΣΟ: Βήχας, Άσθμα, Τονωτικό, Στομάχι, Δυσπεψία, Αυξάνει την παραγωγή γάλακτος, Για τη μαγειρική: γλυκά φούρνου, μαρμελάδες κ.α.).
ΓΛΥΚΟΡΙΖΑ: Γλυκαντικό Γεύσης, Κρυολόγημα, Βήχας, Άσθμα, Έλκος.
ΓΟΜΑ ΑΡΑΒΙΑΣ: Διάρροια.
ΔΑΦΝΗ: Ρευματισμούς, Αρθριτικά, Πυρετός. Για τη μαγειρική: όσπρια, στιφάδο κ.α.).
ΔΕΝΔΡΟΛΙΒΑΝΟ: Τονωτικό, Κατάθλιψη, Καρδιά, Πονοκέφαλος, Τυμπανισμός, Υπερκόπωση, Εξωτερικά για τριχόπτωση, Πιτυρίδα.
ΔΙΚΤΑΜΟ: Στομάχι, Αφροδισιακό, Νεύρα, Επουλωτικό Τραυμάτων (Εξωτερική Χρήση).
ΔΡΑΚΟΝΤΙΑ: Βρογχίτιδα, Φλεγμονές στόματος, Μύτης, Λαιμού, Στομάχι (ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΗ ΧΡΗΣΗ).
ΔΥΟΣΜΟΣ: Πόνους στομάχου, Αέρια, Κρυολόγημα, Ναυτία, Άγχος, Ένταση, Πόνους περιόδου, για τη μαγειρική: κεφτέδες, σαλάτες, μπιφτέκια, σούπες κ.α.).
ΕΛΕΥΘΕΡΟΚΟΚΚΟΣ: Αυξάνει την αντοχή του οργανισμού, Κατάθλιψη, Εξάντληση, Διεγερτικό κυκλοφορικού, Αγγειοδιασταλτικό.
ΕΛΙΑ (φύλλα φρέσκα ή αποξηραμένα): Αρτηριακή πίεση, Χοληστερίνη, Σάκχαρο.
ΕΠΙΛΟΒΙΟ: Προστάτης.
ΕΡΙΓΚΕΡΟΝ: Διουρητικό, Ρευματισμούς, Παθήσεις κύστεως.
ΕΡΥΘΡΑΙΑ (κενταύριο): Ορεκτικό, Πυρετός, Χωνευτικό, Ίκτερος, Συκώτι.
ΕΣΤΡΑΓΚΟΝ: Ορεκτικό, Δυσπεψία. Για τη μαγειρική: ομελέτες, ψάρι, κρέας, σαλάτες, κοτόπουλο).
ΕΥΚΑΛΥΠΤΟΣ: Αρθρίτιδα, Άσθμα, Βήχας, Κρυολόγημα, Ρευματισμούς, Νευραλγίες, Κυστίτιδα.
ΕΥΦΡΑΖΙΑ: Κρυολόγημα, Εξωτερική Χρήση για διαταραχές ματιών.
ΕΦΕΔΡΑ: Διουρητικό, Άσθμα.
ΕΧΙΝΑΤΣΙΑ: Βήχας, Στομάχι, Πονοκέφαλος, Αδένες, Αυξάνει την φυσική αντίσταση του οργανισμού.
ΖΑΜΠΟΥΚΟΣ: Κρυολόγημα, Βήχας, Πονόλαιμος, Πνευμονία.
ΘΡΥΜΠΑ: Κρυολόγημα. Για τη μαγειρική: πατάτες, ομελέτες, σάλτσες, κρέατα.
ΘΥΜΑΡΙ: Τονωτικό, Διουρητικό, Διεγερτικό, Πέψη, Ευεξία, Κρυολόγημα. Για τη μαγειρική: ψάρι, θαλασσινά, κοτόπουλο, πατάτες κ.α.
ΙΒΙΣΚΟΣ: Αντιοξειδωτικό, Εσωτερικές Αιμορραγίες, Πόνους περιόδου.
ΙΝΟΥΛΑ: Χωνευτικό, Αναπνευστικά προβλήματα.
ΙΡΙΔΑ: Βήχας, Διάρροια, Διουρητικό, Χολή, Κύστη, Σπλήνα.
ΙΤΙΑ: Τονωτική, Πυρετός, Αρθρίτιδα, Πονοκέφαλος, Φλεγμονές.
ΚΑΛΑΜΠΟΚΙΟΥ ΓΕΝΙΑ: Διουρητικό, πέτρες Νεφρών, Χολής, Ουρική Αρθρίτιδα, Σάκχαρο, Αρτηριοσκλήρυνση, Τονωτικό, Έμμηνος Ρύση .
ΚΑΛΕΝΤΟΥΛΑ: Χωνευτικό, Έλκος, πόνοι Περιόδου, για Εξωτερική Χρήση: για εγκαύματα κεντρίσματα εντόμου. Για τη μαγειρική: χρωστική για το βούτυρο, το τυρί κ.α.
ΚΑΜΒΑΛΛΑΡΙΑ: Καρδιοτονωτικό, Διουρητικό, Ηρεμιστικό, Εμετός.
ΚΑΝΕΛΛΑ: Αναπνευστικά προβλήματα, Βρογχίτιδα, Δυσεντερία, Νεφρών, Ήπαρ, Αφροδισιακό, Θερμαντικό, για τη μαγειρική και τη ζαχαροπλαστική (στα μπισκότα και στο τσάι).
ΚΑΡΔΑΜΟ: Διεγερτικό, Ορεκτικό, Δυσπεψία, Ουλίτιδα.
ΚΑΡΥΔΟΦΥΛΛΑ: Τονωτικό, Σάκχαρο, Εξωτερική Χρήση για τις Δερματοπάθειες.
ΚΑΣΤΑΝΙΑ: Τονωτικό, Πυρετός, Διάρροια, Αρθρίτιδα, Εξωτερική Χρήση για τα μάτια και τις αιμορροΐδες.
ΚΑΨΕΛΛΑ: Καθαρισμός αίματος, Αρτηριακή πίεση, Κυκλοφορία Αίματος, Τόνωση Καρδιάς, Μολύνσεις Ουροδόχου Κύστεως, πόνους Περιόδου, Τοκετός.
ΚΛΗΜΑΤΟΦΥΛΛΑ: Κυκλοφορικό, Αιμορροΐδες, Διάρροια.
ΚΟΚΚΙΝΗ ΠΙΠΕΡΙΑ: Ενισχυτικό γεύσης, Καρδιά, Κυκλοφορικό.
ΚΟΛΙΑΝΔΡΟΣ: Χωνευτικό, Διεγερτικό, Αφροδισιακό, Στομάχι, Νευρική Ανορεξία, Κόπωση,Πονοκέφαλος, για τη μαγειρική: γλυκά, κέικ, ψωμί κ.α.
ΚΟΛΛΙΤΣΙΔΑ (ΛΑΛΑ ΑΡΚΤΙΟΝ): Αϋπνία, Διουρητικό, Στομάχι, Εξωτερική Χρήση για δερματοπάθειες.
ΚΟΥΜΑΡΙΑ (φύλλα): Δυσκοιλιότητα, Προστάτης, Αιμορραγίες της μήτρας.
ΚΟΥΡΚΟΥΜΗ (κιτρινόριζα): Διεγερτικό Χοληδόχου Κύστης, Ήπατος, Παγκρέατος, Δυσπεψία, Χρωστική Τροφίμων.
ΚΡΑΤΑΙΓΟΣ: Υπόταση, Υπέρταση, Στηθάγχη, Κυκλοφορικό.
ΚΡΕΜΜΥΔΙ: Διαβήτης, Τονωτικό, Υπέρταση. Για τη μαγειρική: κρέας, κυνήγι, σαλάτες κ.α.
ΚΡΙΘΑΡΙ: Τονωτικό, Έλκος, Στομαχικές Διαταραχές, Φυσική δύναμη, Αντιοξειδωτικό, Χοληστερίνη.
ΚΡΟΚΟΣ: Χωνευτικό, Άσθμα, Αναιμία, Κατάθλιψη, Δυσεντερία, Διουρητικό, Εμμηνόπαυση. Για τη μαγειρική: χρωστική σε διάφορα φαγητά).
ΚΥΔΩΝΙΑ: Μαλακτικό Βήχα, Πονόλαιμος, Αϋπνία, Αφροδισιακό γυναικών.
ΚΥΜΙΝΟ: Αεροφαγία, Ταχυπαλμίες, Ανορεξία, Δυσπεψία, Κολικοί, Συστατικό για συνταγές με χοιρινό και λάχανο, Σούπες Μακαρόνια κ.α.
ΛΑΓΟΚΟΙΜΗΘΙΑ: Σάκχαρο, Χωνευτικό, Βήχας.
ΛΑΜΙΟΥΜ: Βοηθά στον ύπνο, Κρυολόγημα, Δυσκοιλιότητα.
ΛΑΠΑΘΟ: Δερματοπάθειες, Φαγούρες, Χωνευτικό, Ωτίτιδα, Ίκτερος, Φυματίωση.
ΛΕΒΑΝΤΑ: Ηρεμιστικό, Ημικρανία, Πονοκέφαλος, Νευρασθένειες, Αϋπνία, Εντομοαπωθητικό αντί για τη χρήση της ναφθαλίνης.
ΛΕΜΟΝΙ: Δροσιστικό Αρθρίτιδα, Πυρετός, Ρευματισμοί, Βήχας, Δυσπεψία.
ΛΕΟΝΟΥΡΟΣ: Παθήσεις Καρδιάς, Κυκλοφορικό, Θρομβώσεις.
ΛΕΥΚΗ: Πυρετός, Διουρητικά, Τονωτικά, Διαταραχή Ουροποιητικών, Ουρική Αρθρίτιδα, Νεύρωση στομάχου.
ΛΙΝΑΡΟΣΠΟΡΟΣ: Ίκτερος, Πέτρες Χολής, Ρευματόπονους, Βρογχικά, Πνευμονία.
ΛΥΚΙΣΚΟΣ: Ορεκτικό, Χωνευτικό μείωση νευρικής έντασης, Αϋπνία.
ΛΥΚΟΠΟΔΙ: Προβλήματα Θυρε-οειδή.
ΛΥΝΑΡΙΑ: Δερματοπάθειες, Δηλητηριάσεις, Δαγκώματα, Ηρεμιστικά, Ορεκτικό.
ΜΑΙΝΤΑΝΟΣ: Διουρητικό, Υπέρταση, πέτρες στα Νεφρά, Ταχυπαλμία, πόνους Περιόδου. Συστατικό για τη μαγειρική: κοτόπουλου, κρέατος, πουλερικών, ψαριών, λαχανικών πατά-τας και σαλατών.
ΜΑΝΔΡΑΓΟΡΑΣ: (ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ. ΕΙΝΑΙ ΤΟΞΙΚΟ). Καταπραϋντικό, Αφροδισιακό, Γονιμοποιητικό, Ήπιο ναρκωτικό
ΜΑΝΤΖΟΥΡΑΝΑ: Αϋπνίες, Άγχος, Στομαχόπονος, Πονοκέφαλος, Κοιλόπονος.
ΜΑΡΑΘΟΣ: Αδυνάτισμα, Διουρητικό, Δυσπεψία, καθαρίζει τα Νεφρά, Ναυτία, Πέψη, Βήχας, Γρίπη, ρυθμίζει την Έμμηνο Ρύση, αυξάνει την ποσότητα γάλακτος.
ΜΑΡΟΥΒΙΟ: Διαταραχές Αναπνευστικού, Τονωτικό, Αντιπυρετικό, Ήπαρ, Ηρεμιστικό.
ΜΕΛΙΣΣΟΧΟΡΤΟ: Τονωτικό, Μελαγχολία, Αϋπνίες, Ουρικό Οξύ, Ναυτία, Υπέρταση, Ταχυκαρδίες, Νευρική ένταση, Ενοχλήσεις στομάχου, Κρυολόγημα.
ΜΕΝΤΑ: Δροσιστική, Κρυολόγημα, Δυσπεψία, Στομαχικούς πόνους, Τονωτικό.
ΜΗΝΥΑΝΘΟΣ: Ρευματισμούς, Αρθρίτιδα, Δυσπεψία, Ήπαρ, Χοληδόχος κύστη.
ΜΟΛΟΧΑ: Μαλακτικό, Βήχας, Βρογχικά, Φαρυγγίτιδα, Εξωτερικός Καθαρισμός Επιδερμίδας.
ΜΟΣΧΟΚΑΡΥΔΟ: Δυσπεψία, Διεγερτικό, Πέτρες Χολής. Για τη μαγειρική: παγωτά, κέικ, κρεατικά.
ΜΠΕΛΑΝΤΟΝΑ: Κατά της ακράτειας, Στομάχι, Κολικούς, Δυσκοιλιότητα Αιμορροΐδες.
ΜΠΟΛΝΤΟ: Λοιμώξεις ουροποιητικά, Πέτρες χολής.
ΜΠΟΡΑΝΤΖΑ: Διουρητικό, Τονωτικά, Κρυολόγημα, Πυρετός, Πνευμονικές Παθήσεις, Επινεφρίδια, Αυξάνει τη ροή του γάλακτος.
ΜΥΡΤΙΛΛΟΣ: Σάκχαρο, Τονωτικό, προλαμβάνει τον Πυρετό.
ΠΑΙΩΝΙΑ: Βοηθά στον τοκετό.
ΠΑΠΑΡΟΥΝΑ: Ηρεμιστικό, Υπνωτικό, Βήχας, Κρυολόγημα, Μαλακτικό, Συστατικό για την παρασκευή ψωμιού, μπισκότων και κέικ.
ΠΑΣΙΦΛΩΡΑ: Ηρεμιστικό Καρδιοτονωτικό, Διουρητικό, Άγχος, Νευρική Ένταση, Αϋπνία.
ΠΕΝΤΑΝΕΥΡΟ: Μαλακτικό, Διουρητικό, Κρυολόγημα, Εξωτερική Χρήση για την επούλωση πληγών.
ΠΕΡΔΙΚΑΚΙ: Προστάτης, Πέτρες, Ουροποιητικά.
ΠΕΤΑΣΙΤΗΣ: Βήχας, Σπασμούς στομάχου, Χολή, Πόνοι.
ΠΕΥΚΟ: Βρογχίτιδα, Πνευμονία, Βήχας, Ρευματισμοί.
ΠΙΠΕΡΟΡΙΖΑ: Δυσπεψία, Ναυτία, Κακή Κυκλοφορία, Κρυολόγημα.
ΠΛΑΤΑΓΚΟ (ΨΥΛΛΙΟΝ): Μαλακτικό, Δυσκοιλιότητα, ερεθισμένα έντερα.
ΠΟΛΥΚΟΜΠΙ: Διάρροια, Ρευματόπονους, Κολικούς Διουρητικό, Αιμορροΐδες.
ΠΟΛΥΤΡΙΧΙ: Τονωτικό Μαλλιών, Κρυολόγημα, Φαρυγγίτιδα, Βρογχίτιδα, Άσθμα.
ΠΟΥΛΜΟΥΝΑΡΙΑ: Κρυολόγημα, Βρογχίτιδα, Παθήσεις Αναπνευστικού, Διουρητικό.
ΠΡΙΜΟΥΛΑ: Κρυολόγημα, Βήχας, Αμυγδαλίτιδα, Φαρυγγίτιδα, Ουλίτιδα, Κομπρέσες για επούλωση πληγών.
ΡΕΒΕΝΤΙ: Διεγερτικό λειτουργίας του Ήπατος και της Πέψης.
ΡΕΙΚΙ: Διουρητικό, Ορεκτικό, Τονωτικό, Βήχα, Κρυολόγημα, Νευρικές παθήσεις.
ΡΙΓΑΝΗ: Βήχας, Στομαχόπονος, Άσθμα, Διάρροια, Εντερικές Διαταραχές, Ρευματισμούς, Πονόδοντος. Συ-στατικό για την μαγειρική πολλών φαγητών.
ΣΑΛΕΠΙ: Μαλακτικό, Θερμαντικό, Τονωτικό, Κρυολόγημα.
ΣΕΛΙΝΟ: Διεγερτικό, Αρθρίτιδα, Βρογχίτιδα, Ανορεξία, Ρευματισμούς, Διουρητικό, Τονωτικό, Ουρικό οξύ. Για τη μαγειρική σούπας, σαλάτας, κρεατικών και πουλερικών.
ΣΗΜΥΔΑ: Τονωτικό, Διουρητικό, Προβλήματα ουροδόχου κύστεως και νεφρών, Ρευματισμοί.
ΣΙΝΑΠΟΣΠΟΡΟΣ: Διεγερτικό, Διουρητικό, Κρυολόγημα, Βρογχίτιδα, Πνευμονία, Ρευματισμούς, Χρόνια Δυσκοιλιότητα, Πονοκέφαλος. Εξωτερική Χρήση για τους μώλωπες.
ΣΚΟΡΔΟ: Αρτηριοσκλήρωση, Υπέρταση, Χοληστερίνη, Τριγλυκερίδια, Καρδιακά προβλήματα, Νευραλγίες, για την μαγειρική πολλών φαγητών.
ΣΚΟΡΠΙΔΙ: Διουρητικό, Πέτρες στα Νεφρά, Βήχας, Σπλήνα, Στηθικές παθήσεις.
ΣΚΟΥΤΕΛΛΑΡΙΑ: Νευρική Εξάντληση, Προεμμηνορροϊκή ένταση, Αϋπνία.
ΣΜΥΡΝΑ (ΜΥΡΟ): Γαργάρες, Πονόλαιμος, Μολυσμένα Ούλα, Μυκητιάσεις στόματος και ποδιών.
ΣΤΕΛΑΡΙΑ: Δερματικές παθήσεις, Λοιμώξεις Ουροποιητικού.
ΣΥΚΟΦΥΛΛΑ: Άσθμα, Βήχας, Φαρυγγίτιδα.
ΣΥΜΦΥΤΟ: Μαλακτικό, Επουλωτικό πληγών, Ορεκτικό, Χωνευτικό, Κολίτιδα, Έλκος.
ΣΙΝΑΜΙΚΗ: Δυσκοιλιότητα.
ΤΑΝΑΣΕΤΟ: Χωνευτικό, Κολίτιδα, προβλήματα Ουροποιητικού, Ήπατος και Χολής, Τριχόπτωση, Έμμηνο Ρύση.
ΤΖΙΝΣΕΝΓΚ: Τονωτικό, κατάλληλο για εξασθενημένους οργανισμούς, Αφροδισιακό, Άγχος, Αμνησία, Ανορεξία, Διαβήτης, Κατάθλιψη.
ΤΙΛΙΟ: Ελαφρά υπνωτικό, Βήχας, Ρευματισμούς, Αρθρίτιδα, Δυσκοιλιότητα, Δυσπεψία, Πέτρες στα Νεφρά, Ημικρανίες.
ΤΟΥΓΙΑ: Διουρητικό, Εξωτερική Χρήση για κρεατοελιές, Λιπαρά δέρματα.
ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟ: Διουρητικό, Τονωτικό, Πυώδη Αμυγδαλίτιδα, Πληγές στο στόμα, Πονοκέφαλος, Ζαλάδες.
ΤΡΙΒΟΛΙ: Διεγερτικό της κυκλοφορίας, μειώνει την Πίεση, διεγερτικό του Ήπατος.
ΤΡΙΓΩΝΕΛΛΑ: Μαλακτικό, Χωνευτικό, Αντιοξειδωτικό, Αναιμία, Σάκχαρο, Αυξάνει τη ροή γάλακτος, Πόνους περιόδου .
ΤΡΙΦΥΛΛΙ: Τονωτικό, Αναιμία, Βρογχίτιδα, Κοκίτης, Βήχας, Εξωτερική Χρήση για πρηξίματα και πληγές.
ΤΣΑΪ ΒΟΥΝΟΥ: Αντιοξειδωτικό, Κρυολόγημα, Πεπτικό, Διουρητικό, Βήχας.
ΤΣΑΪ ΜΑΥΡΟ: Διεγερτικό, Τονωτικό, Διάρροια, Χωνευτικό, Θερμαντικό, Εφιδρωτικό, Κρυολόγημα, Βήχας, Συνάχι, Διουρητικό, Νταμιάνα.
ΤΣΑΪ ΠΡΑΣΙΝΟ: Αντιοξειδωτικό, Τονωτικό, Χοληστερίνη, Υπέρταση, Υπερένταση, Υπερτριγλυκερίδια.
ΤΣΙΜΙΤΣΙΦΟΥΓΚΑ: Νευρικοί και μυϊκοί πόνοι.
ΤΣΙΝΓΚΟ ΜΠΙΛΟΜΠΑ: Για μακροβιότητα.
ΤΣΟΥΚΝΙΔΑ: Διουρητικό, Σάκχαρο, Αφροδισιακό, Ουρικό Οξύ, πέτρες στη Χολή
ΥΔΡΑΣΤΙΣ: Βήχας, Αιμορραγίες Μήτρας, Τονωτικό, Εξωτερική Χρήση στα ερεθισμένα δέρματα.
ΥΟΣΚΥΑΜΟΣ: Υπνωτικό, Εγκεφαλικές παθήσεις, Βήχα, Κοκίτη, Ακράτεια ούρων, Αιμορροΐδες, Υστερίες, Αιμοπτύσεις, Μητρορραγίες (χρήση με προσοχή).
ΥΣΣΩΠΟΣ: Ορεκτικό, Χωνευτικό, Φαρυγγίτιδα, Αμυγδαλίτιδα, Ερεθισμένο λαιμό, Κρυολόγημα, Ηρεμιστικό, Χαλαρωτικό, Κατάθλιψη.
ΦΑΣΚΟΜΗΛΟ: Τονωτικό, Διεργετικό, Κατάθλιψη, Εφιδρωτικό, Δυσπεψία, Γαστρίτιδα, Αρθρίτιδα, Υπερτασικό.
ΦΛΙΣΚΟΥΝΙ: Τονωτικό, Κολικούς στομάχου και εντέρων, Δυσπεψία, Δροσιστικό.
ΦΟΥΜΑΡΙΑ: Διεγερτικό του Ήπατος και της Χοληδόχου Κύστεως.
ΦΡΑΓΚΑΡΙΑ: Γαστρικές φλεγμονές και λοιμώξεις, Ίκτερος, Ορεκτικό.
ΦΡΑΟΥΛΙΑ (ΦΥΛΛΑ): Διουρητικό, Ηρεμιστικό, καθαρίζει το Αίμα, Εξάντληση.
ΦΤΕΛΙΑ: Κατά των φλεγμονών, Καταπραϋντικό, Διάρροια.
ΦΥΚΙΑ: Κρέμες, Πλούσια σε ιώδιο, Αδένες.
ΦΥΛΛΑ ΕΛΙΑΣ: Διουρητικό, Υπέρταση, Αρτηριοσκλήρωση, Ζαχαρώδη Διαβήτη.
ΦΥΤΟΛΑΚΑ: Ρευματισμούς, Αδενοπάθεια (ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΗ ΧΡΗΣΗ)
ΧΑΜΟΜΗΛΙ: Χαλαρωτικό, Άγχος, Δυσπεψία, Αϋπνία, Έλκος, Στομάχου, Κολικούς, Διάρροια, Εξωτερική Χρήση για πλύσεις μολυσμένων πληγών.
ΧΑΡΟΥΠΙΑ (ΣΠΟΡΟΙ): Οστεοπόρωση.
ΧΕΛΙΔΟΝΙΟ: Χοληδόχος Κύστη, Στομάχι, Έντερα.
ΧΡΥΣΑΝΘΕΜΟ: Κρυολόγημα, Πυρετός, Πονοκεφάλους.
ΧΡΥΣΟΒΕΡΓΑ (ΣΟΛΙΝΤΑΓΚΟ): Ουρολοίμωξη, Παθήσεις Ουροποιητικών Διάρροια, Χωνευτικό, Στομάχι, Διεγερτικό Νεφρών, Χολής και Ήπατος.
ΧΡΥΣΟΡΙΖΑ: Τονωτικό, Επουλωτικό, παθήσεις Νεφρών και Κύστεων.
1. DICTAMNUS-ΔΙΚΤΑΜΟΣ
ΔΙΚΤΑΜΟΣ (Βιολογικής καλλιέργειας )
Αιθέριο έλαιο Δικτάμου
Από την απόσταξη 100kg Δικτάμου παράγεται μόνο 1lt αιθέριο έλαιο. Παράγεται στο αποστακτήριο αιθ. ελαίων της biocretanlife ακολουθώντας την πορεία μια επίσης τοπικής εταιρείας, που έχει ιστορία στην παραγωγή των αιθερίων ελαίων , της bioaroma .
Ο Δίκταμος περιέχει πολυφαινόλες που έχουν αναδείξει σε μελέτες αντιμικροβιακή και αντιοξειδωτική δράση.
Ο Δίκταμος περιέχει τοκοφερόλες, πολυφαινόλες ursolic acid, αιθέρια έλαιαc arvacrol, p-cymene, linalool, γ-terpinene and terpinen-4-ol caryophyllene που έχουν αναδείξει σε μελέτες αντιμιτωτική, αντιμικροβιακή και αντιφλεγμονώδη δράση.
Η αντισηπτική δράση του δίκταμου σύμφωνα με μελέτες αφορά τα στελέχη Staphylococcus aureus, Staphylococcus epidermidis, Escherichia coli, Listeria monocytogenes, Salmonella Enteritidis, Salmonella typhimurium, Saccharomyces cerevisiae, Aspergillus, ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού, ιούς, πρωτόζωα και είδη μυκήτων.
Περισσότερα...
Το βασικό έλαιο που εμπεριέχουν τα λεπτότατα χνούδια των φύλλων του, είναι η πουλεγόνη, η οποία λαμβανόμενη σε μικρή δόση, διεγείρει το νευρικό σύστημα, επιταχύνει το μεταβολισμό και υψώνει τοπικά την θερμοκρασία του σώματος. Δεν είναι ούτε ναρκωτικό ούτε παραισθησιογόνο αλλά τονωτικό και διεγερτικό.
Από την απόσταξη 100kg Δικτάμου παράγεται μόνο 1lt αιθέριο έλαιο. Παράγεται στο αποστακτήριο αιθ. ελαίων της biocretanlife.
Από εδώ προέρχεται η φήμη του θαυματουργού φυτού σαν πραγματικό δώρο της θεότητας, αγγελιοφόρος της υγείας, της ευτυχίας και του έρωτα. Δικαιούνταν την επονομασία theangelis. Το όνομα theangelis είναι η ποιητική επονομασία ενός φυτού «σταλμένου από τους θεούς», άρα αγαθοεργού, και φύεται στο όρος Δίκτη της Κρήτης, το κατ εξοχήν «θεϊκό όρος».
Χρειάζεται να προσθέσουμε ότι το έλαιο που προσφερόταν στις θεότητες, στους ιερείς και τους βασιλείς των ανακτόρων της Κρήτης, των Μυκηνών και της Πύλου, από τον 15ον έως τον 13ον αιώνα π.Χ., ήταν ελαιόλαδο αρωματισμένο με απόσταγμα Δίκταμου.
Είναι ένα μικρό φυτό της οικογένειας των χειλεανθών, χρώματος της γαλαζόπετρας, με αποστρογγυλευμένα φύλλα, ελαφρώς σαρκώδη και χνουδωτά. Ανθίζει σε μωβ χρώμα, προς τα μέσα του μηνός Ιουλίου, στην πλευρά των βράχων του όρους.
Φυτό της Θεάς Δίκτυννας (ή Άρτεμις Βριτόμαρπις), ο Δίκταμος δινόταν για να διευκολύνει τα έμμηνα και την απελευθέρωση των γυναικών σε εγκυμοσύνη και για να επουλώνει τα τραύματα. Ακόμη και τα ελαφοειδή γνώριζαν, φαίνεται, αυτήν τη θεραπευτική ιδιότητα.
Μεταξύ των 14 ονομάτων που του έχουν δοθεί στην Κρήτη σήμερα, το πιο διαδεδομένο είναι «έρωντας», επειδή τo άγριο δίκταμο θεωρείται σαν ένα αφροδισιακό.
Είναι ενδημικό βότανο της Κρήτης, σκαρφαλωμένο σε απόκρημνους βράχους. Πρόκειται για ένα περιζήτητο, σπάνιο και δυσεύρετο βότανο. Ο Δίκταμος υπήρξε ένα βότανο µε ιδιαίτερη οικονοµική σηµασία στο παρελθόν, όπως άλλωστε και σήµερα, που η υπερβολική και αλόγιστη εκμετάλλευση του άγριου βοτάνου προκάλεσε µείωσή του ακόµα και εξαφάνισή του σε ορισµένες περιοχές.
Ο Δίκταμος σήμερα προστατεύεται από τη Συνθήκη της Βέρνης. Το θαυματουργό αυτό βότανο είναι γνωστό από τη Μινωική εποχή όταν οι Μινωίτες παρασκεύαζαν από το βότανο αρώματα, θεραπευτικές Αλοιφές & αρωματικά λάδια, ειδικά με ελαιόλαδο, το οποίο και πρόσφεραν στους θεούς στους βασιλιάδες και ιερείς τους.
Πρόκειται λοιπόν για είναι περιζήτητο, σπάνιο και δυσεύρετο βότανο. Ο Δίκταμος υπήρξε ένα βότανο µε ιδιαίτερη οικονοµική σηµασία στο παρελθόν, όπως άλλωστε και σήµερα, που η υπερβολική και αλόγιστη εκμετάλλευση του άγριου βοτάνου προκάλεσε µείωσή του ακόµα και εξαφάνισή του σε ορισµένες περιοχές.
Ο Δίκταμος σήμερα προστατεύεται από τη Συνθήκη της Βέρνης.
Ο Δίκταμος σήμερα προστατεύεται από τη Συνθήκη της Βέρνης.
Χρήσεις και εφαρμογές
1) Για βαθιές ουλές και σημάδια σκμής στο πρόσωπο: Στάξτε 20-30 σταγόνες σε 50 ml βαλσαμέλαιου και εφαρμόστε κάθε βράδυ στο πρόσωπό σας. Δεν ξεβγάζεται.
Συμβουλή: Το πρωί προτείνουμε ανεπιφύλακτα να χρησιμοποιείτε την κρέμα κατά της ακμής η οποία ενδείκνυται και για παλιά σημάδια ακμής.
Ακολουθώντας τον συνδυασμό θα εκπλαγείτε από την αλλαγή στο πρόσωπό σας μέσα σε λίγο μόνο καιρό. Το δέρμα σας θα δείχνει όπως όταν φοράτε make up!
Αν πρόκειται για βαθιές ραγάδες συνιστάται αρχικά η χρήση του σαπουνιού γλυκερίνης με λούφα για να ανοίξουν οι πόροι του δέρματος, έπειτα το λάδι με τον δίκταμο και τέλος η κρέμα κατά των ραγάδων. Η ανανέωση των κυττάρων και η ανάπλαση του δέρματος εντυπωσιάζει.
Αν πρόκειται για βαθιές ραγάδες συνιστάται αρχικά η χρήση του σαπουνιού γλυκερίνης με λούφα για να ανοίξουν οι πόροι του δέρματος, έπειτα το λάδι με τον δίκταμο και τέλος η κρέμα κατά των ραγάδων. Η ανανέωση των κυττάρων και η ανάπλαση του δέρματος εντυπωσιάζει.
2) Μιας και ανήκει στην ίδια οικογένεια με την ρίγανη, η γεύση τους μοιάζει πολύ. Χρησιμοποιείται λοιπόν και στην μαγειρική προσθέτοντας είτε λίγες σταγόνες σε ελαιόλαδο και περιχύνετε ωμό στην σαλάτα, είτε 1 σταγόνα στο τέλος του φαγητού.
3) Αφέψημα τονωτικό, με αντιοξειδωτικές ιδιότητες και ωφέλιμο για το στομάχι: Στάξτε 1 σταγόνα στην κούπα του τσαγιού, προσθέστε λίγο μέλι, ανακατέψτε και τέλος προσθέστε το ζεστό νερό. Το αφέψημά σας είναι έτοιμο και χωρίς κόπο.
Δεν χρησιμοποιείται στο δέρμα αδιάλυτο.
Να αποφεύγεται η χρήση σε εγκύους. Κρατήστε το μακριά από τα παιδιά.
Λατινική ονομασία
Origanum dictamus
Προέλευση
Κρήτη / Βιολογικής καλλιέργειας
Το κείμενο έχει αντιγραφεί από το site της bioaroma.
ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΥΓΕΙΑΣ
ΟΔΗΓΟΣ
ΥΓΕΙΑΣ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΟ ΒΟΤΑΝΟ
ΑΓΓΕΛΙΚΗ: Πόνους περιόδου, Αναιμία, Ατονία, Ανορεξία, Θρομβώσεις, Ψωρίαση, Αρθρίτιδα.
ΑΓΚΙΝΑΡΑ: Διουρητικό, Ορεκτικό, Συκώτι, Χολή, Χοληστερίνη, Σάκχαρο.
ΑΓΡΙΑΔΑ: Διουρητικό, Κυστίτιδα, Ουρηθρίτιδα, Προστάτης, πέτρες στα Νεφρά.
ΑΓΡΙΜΟΝΙΟ: Διουρητικό, Διάρροια, Σάκχαρο, Νεφρά, Πονόλαιμος, Λαρυγγίτιδα.
ΑΙΓΥΠΤΟΥ ΦΥΛΛΑ: Δυσκοιλιότητα.
ΑΚΟΡΟΣ: Στομαχικές και Εντερικές διαταραχές.
ΑΛΘΑΙΑ: Βήχας, Κρυολόγημα, Βρογχίτιδα, Λαρυγγίτιδα, Ουλίτιδα, Άφθες, Έλκος.
ΑΛΟΗ: Αυξάνει την όρεξη, Εξωτερική Χρήση: για την περιποίηση του δέρματος από εγκαύματα, αμυχές και πληγές.
ΑΛΧΗΜΙΛΛΗ: Πόνους Εμμηνόρροιας και Τοκετού, Αιμορραγίες.
ΑΜΥΓΔΑΛΙΑ (φύλλα): Μαλακτικό, Κοκίτης, Προστάτης, Σάκχαρο.
ΑΝΕΜΩΝΗ: Κατάθλιψη, Προεμμηνορροϊκό σύνδρομο, Ημικρανίες, Στομαχικά προβλήματα.
ΑΝΗΘΟΣ: Στομάχι, προβλήματα ούρησης, Πέτρες, Kολικούς Νεφρών, Δυσπεψία. Για τη μαγειρική: σαλάτες, λαχανικά, ψάρια, θαλασσινά κ.α.
ΑΝΤΡΑΚΛΑ: Διουρητικό, πέτρες στη Χολή, Χοληστερίνη, Κολίτιδα.
ΑΠΗΓΑΝΟΣ: Υπνωτικό, Βελτίωση όρασης, Διουρητικό, Ορεκτικό, ανωμαλίες περιόδου.
ΑΡΚΕΥΘΟΣ: Διουρητικό, Ρευματισμούς, Ατονία, Δύσπνοια, αρωματισμό λικέρ.
ΑΡΚΤΟΣΤΑΦΥΛΛΟΣ: Διουρητικό, Κυστίτιδα, Λιθιάσεις Ουροποιητικού.
ΑΡΝΙΚΑ: Εξωτερική Χρήση για μώλωπες, τραύματα, αιμορραγίες.
ΑΡΠΑΓΟΦΥΤΟ: Αρθρίτιδα, Συκώτι, Χοληδόχο κύστη.
ΑΣΠΕΡΟΥΛΑ: Διουρητικό, Χαλαρωτικό, Αϋπνία.
ΑΣΠΡΟ ΤΣΑΙ: Χοληστερίνη, Υπέρταση, Αρτηριακή νόσο.
ΑΧΙΛΛΕΑ: Ανορεξία, Χωνευτικό, Διάρροια, Επιληψία, Ανεπάρκεια του Ήπατος, Αδυνάτισμα.
ΒΑΛΕΡΙΑΝΑ: Αϋπνία, Άγχος, Νεύρα, Υπέρταση, Ταχυπαλμίες.
ΒΑΛΛΩΤΗ: Προλαμβάνει τον εμετό, Δυσπεψία, Διεγερτικό.
ΒΑΛΣΑΜΟ: Κατάθλιψη, Δερματικές Φλεγμονές, Τραύματα, Εγκαύματα, Δερματικές παθήσεις.
ΒΑΣΙΛΙΚΟΣ: Δυσπεψία, Βήχας, Πυρετός, Δυσεντερία, Πνευμονία, Νεύρα. Για τη μαγειρική: μακαρόνια, σαλάτες, λαχανικά, πουλερικά, θαλασσινά κ.α.
ΒΑΤΟΣ: Απαλύνει τους πόνους του τοκετού, Δυσεντερία, Διάρροια, Υπέρταση, Αιμορροΐδες, Άφθες, Ουλίτιδα.
ΒΕΛΑΝΙΔΙΑ: Εξωτερική Χρήση για αιμορραγίες, Δερματοπάθειες, Εσωτερική Χρήση για την Αμυγδαλίτιδα, Λαρυγγίτιδα, Φαρυγγίτιδα, Διάρροια.
ΒΕΡΒΕΝΑ: Χωνευτικό, Πόνους στομάχου, Διάρροια.
ΒΕΡΒΕΡΙΔΑ: Διουρητικό, παθήσεις Ήπατος, Πέτρες Χολής.
ΒΕΡΜΠΑΣΚΟ (φλόμος): Διουρητικό, Βήχας, Βρογχίτιδα, Ουρικό Οξύ.
ΒΕΡΟΝΙΚΑ: Βήχας, Κρυολόγημα, Στομάχι, Ορεκτικό.
ΒΗΧΙΟ: Βήχας, Κρυολόγημα.
ΒΙΜΠΟΥΡΝΟ: Πόνους περιόδου, Τονωτικό, Καρδιακό.
ΒΙΣΚΟΣ - ΓΚΙ - ΙΞΟΣ: Υπέρταση, Καρδιά αποτρέπει τις θρομβώσεις.
ΒΡΩΜΗ: Βήχας, Γρίπη, Άγχος, Κατάθλιψη.
ΓΑΪΔΟΥΡΑΓΚΑΘΟ: Τονωτικό, Ορεκτικό, Πέτρες Χολής, Συκώτι.
ΓΑΛΛΙΟΝ: Πρησμένους αδένες, Πέτρες στα νεφρά.
ΓΕΝΤΙΑΝΗ: Ανορεξία, Δυσπεψία.
ΓΕΡΑΝΙΟ: Τονωτικό, Διεγείρει την κυκλοφορία του αίματος Εξωτερική Χρήση για την Ακμή.
ΓΛΥΚΑΝΙΣΟ: Βήχας, Άσθμα, Τονωτικό, Στομάχι, Δυσπεψία, Αυξάνει την παραγωγή γάλακτος, Για τη μαγειρική: γλυκά φούρνου, μαρμελάδες κ.α.).
ΓΛΥΚΟΡΙΖΑ: Γλυκαντικό Γεύσης, Κρυολόγημα, Βήχας, Άσθμα, Έλκος.
ΓΟΜΑ ΑΡΑΒΙΑΣ: Διάρροια.
ΔΑΦΝΗ: Ρευματισμούς, Αρθριτικά, Πυρετός. Για τη μαγειρική: όσπρια, στιφάδο κ.α.).
ΔΕΝΔΡΟΛΙΒΑΝΟ: Τονωτικό, Κατάθλιψη, Καρδιά, Πονοκέφαλος, Τυμπανισμός, Υπερκόπωση, Εξωτερικά για τριχόπτωση, Πιτυρίδα.
ΔΙΚΤΑΜΟ: Στομάχι, Αφροδισιακό, Νεύρα, Επουλωτικό Τραυμάτων (Εξωτερική Χρήση).
ΔΡΑΚΟΝΤΙΑ: Βρογχίτιδα, Φλεγμονές στόματος, Μύτης, Λαιμού, Στομάχι (ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΗ ΧΡΗΣΗ).
ΔΥΟΣΜΟΣ: Πόνους στομάχου, Αέρια, Κρυολόγημα, Ναυτία, Άγχος, Ένταση, Πόνους περιόδου, για τη μαγειρική: κεφτέδες, σαλάτες, μπιφτέκια, σούπες κ.α.).
ΕΛΕΥΘΕΡΟΚΟΚΚΟΣ: Αυξάνει την αντοχή του οργανισμού, Κατάθλιψη, Εξάντληση, Διεγερτικό κυκλοφορικού, Αγγειοδιασταλτικό.
ΕΛΙΑ (φύλλα φρέσκα ή αποξηραμένα): Αρτηριακή πίεση, Χοληστερίνη, Σάκχαρο.
ΕΠΙΛΟΒΙΟ: Προστάτης.
ΕΡΙΓΚΕΡΟΝ: Διουρητικό, Ρευματισμούς, Παθήσεις κύστεως.
ΕΡΥΘΡΑΙΑ (κενταύριο): Ορεκτικό, Πυρετός, Χωνευτικό, Ίκτερος, Συκώτι.
ΕΣΤΡΑΓΚΟΝ: Ορεκτικό, Δυσπεψία. Για τη μαγειρική: ομελέτες, ψάρι, κρέας, σαλάτες, κοτόπουλο).
ΕΥΚΑΛΥΠΤΟΣ: Αρθρίτιδα, Άσθμα, Βήχας, Κρυολόγημα, Ρευματισμούς, Νευραλγίες, Κυστίτιδα.
ΕΥΦΡΑΖΙΑ: Κρυολόγημα, Εξωτερική Χρήση για διαταραχές ματιών.
ΕΦΕΔΡΑ: Διουρητικό, Άσθμα.
ΕΧΙΝΑΤΣΙΑ: Βήχας, Στομάχι, Πονοκέφαλος, Αδένες, Αυξάνει την φυσική αντίσταση του οργανισμού.
ΖΑΜΠΟΥΚΟΣ: Κρυολόγημα, Βήχας, Πονόλαιμος, Πνευμονία.
ΘΡΥΜΠΑ: Κρυολόγημα. Για τη μαγειρική: πατάτες, ομελέτες, σάλτσες, κρέατα.
ΘΥΜΑΡΙ: Τονωτικό, Διουρητικό, Διεγερτικό, Πέψη, Ευεξία, Κρυολόγημα. Για τη μαγειρική: ψάρι, θαλασσινά, κοτόπουλο, πατάτες κ.α.
ΙΒΙΣΚΟΣ: Αντιοξειδωτικό, Εσωτερικές Αιμορραγίες, Πόνους περιόδου.
ΙΝΟΥΛΑ: Χωνευτικό, Αναπνευστικά προβλήματα.
ΙΡΙΔΑ: Βήχας, Διάρροια, Διουρητικό, Χολή, Κύστη, Σπλήνα.
ΙΤΙΑ: Τονωτική, Πυρετός, Αρθρίτιδα, Πονοκέφαλος, Φλεγμονές.
ΚΑΛΑΜΠΟΚΙΟΥ ΓΕΝΙΑ: Διουρητικό, πέτρες Νεφρών, Χολής, Ουρική Αρθρίτιδα, Σάκχαρο, Αρτηριοσκλήρυνση, Τονωτικό, Έμμηνος Ρύση .
ΚΑΛΕΝΤΟΥΛΑ: Χωνευτικό, Έλκος, πόνοι Περιόδου, για Εξωτερική Χρήση: για εγκαύματα κεντρίσματα εντόμου. Για τη μαγειρική: χρωστική για το βούτυρο, το τυρί κ.α.
ΚΑΜΒΑΛΛΑΡΙΑ: Καρδιοτονωτικό, Διουρητικό, Ηρεμιστικό, Εμετός.
ΚΑΝΕΛΛΑ: Αναπνευστικά προβλήματα, Βρογχίτιδα, Δυσεντερία, Νεφρών, Ήπαρ, Αφροδισιακό, Θερμαντικό, για τη μαγειρική και τη ζαχαροπλαστική (στα μπισκότα και στο τσάι).
ΚΑΡΔΑΜΟ: Διεγερτικό, Ορεκτικό, Δυσπεψία, Ουλίτιδα.
ΚΑΡΥΔΟΦΥΛΛΑ: Τονωτικό, Σάκχαρο, Εξωτερική Χρήση για τις Δερματοπάθειες.
ΚΑΣΤΑΝΙΑ: Τονωτικό, Πυρετός, Διάρροια, Αρθρίτιδα, Εξωτερική Χρήση για τα μάτια και τις αιμορροΐδες.
ΚΑΨΕΛΛΑ: Καθαρισμός αίματος, Αρτηριακή πίεση, Κυκλοφορία Αίματος, Τόνωση Καρδιάς, Μολύνσεις Ουροδόχου Κύστεως, πόνους Περιόδου, Τοκετός.
ΚΛΗΜΑΤΟΦΥΛΛΑ: Κυκλοφορικό, Αιμορροΐδες, Διάρροια.
ΚΟΚΚΙΝΗ ΠΙΠΕΡΙΑ: Ενισχυτικό γεύσης, Καρδιά, Κυκλοφορικό.
ΚΟΛΙΑΝΔΡΟΣ: Χωνευτικό, Διεγερτικό, Αφροδισιακό, Στομάχι, Νευρική Ανορεξία, Κόπωση,Πονοκέφαλος, για τη μαγειρική: γλυκά, κέικ, ψωμί κ.α.
ΚΟΛΛΙΤΣΙΔΑ (ΛΑΛΑ ΑΡΚΤΙΟΝ): Αϋπνία, Διουρητικό, Στομάχι, Εξωτερική Χρήση για δερματοπάθειες.
ΚΟΥΜΑΡΙΑ (φύλλα): Δυσκοιλιότητα, Προστάτης, Αιμορραγίες της μήτρας.
ΚΟΥΡΚΟΥΜΗ (κιτρινόριζα): Διεγερτικό Χοληδόχου Κύστης, Ήπατος, Παγκρέατος, Δυσπεψία, Χρωστική Τροφίμων.
ΚΡΑΤΑΙΓΟΣ: Υπόταση, Υπέρταση, Στηθάγχη, Κυκλοφορικό.
ΚΡΕΜΜΥΔΙ: Διαβήτης, Τονωτικό, Υπέρταση. Για τη μαγειρική: κρέας, κυνήγι, σαλάτες κ.α.
ΚΡΙΘΑΡΙ: Τονωτικό, Έλκος, Στομαχικές Διαταραχές, Φυσική δύναμη, Αντιοξειδωτικό, Χοληστερίνη.
ΚΡΟΚΟΣ: Χωνευτικό, Άσθμα, Αναιμία, Κατάθλιψη, Δυσεντερία, Διουρητικό, Εμμηνόπαυση. Για τη μαγειρική: χρωστική σε διάφορα φαγητά).
ΚΥΔΩΝΙΑ: Μαλακτικό Βήχα, Πονόλαιμος, Αϋπνία, Αφροδισιακό γυναικών.
ΚΥΜΙΝΟ: Αεροφαγία, Ταχυπαλμίες, Ανορεξία, Δυσπεψία, Κολικοί, Συστατικό για συνταγές με χοιρινό και λάχανο, Σούπες Μακαρόνια κ.α.
ΛΑΓΟΚΟΙΜΗΘΙΑ: Σάκχαρο, Χωνευτικό, Βήχας.
ΛΑΜΙΟΥΜ: Βοηθά στον ύπνο, Κρυολόγημα, Δυσκοιλιότητα.
ΛΑΠΑΘΟ: Δερματοπάθειες, Φαγούρες, Χωνευτικό, Ωτίτιδα, Ίκτερος, Φυματίωση.
ΛΕΒΑΝΤΑ: Ηρεμιστικό, Ημικρανία, Πονοκέφαλος, Νευρασθένειες, Αϋπνία, Εντομοαπωθητικό αντί για τη χρήση της ναφθαλίνης.
ΛΕΜΟΝΙ: Δροσιστικό Αρθρίτιδα, Πυρετός, Ρευματισμοί, Βήχας, Δυσπεψία.
ΛΕΟΝΟΥΡΟΣ: Παθήσεις Καρδιάς, Κυκλοφορικό, Θρομβώσεις.
ΛΕΥΚΗ: Πυρετός, Διουρητικά, Τονωτικά, Διαταραχή Ουροποιητικών, Ουρική Αρθρίτιδα, Νεύρωση στομάχου.
ΛΙΝΑΡΟΣΠΟΡΟΣ: Ίκτερος, Πέτρες Χολής, Ρευματόπονους, Βρογχικά, Πνευμονία.
ΛΥΚΙΣΚΟΣ: Ορεκτικό, Χωνευτικό μείωση νευρικής έντασης, Αϋπνία.
ΛΥΚΟΠΟΔΙ: Προβλήματα Θυρε-οειδή.
ΛΥΝΑΡΙΑ: Δερματοπάθειες, Δηλητηριάσεις, Δαγκώματα, Ηρεμιστικά, Ορεκτικό.
ΜΑΙΝΤΑΝΟΣ: Διουρητικό, Υπέρταση, πέτρες στα Νεφρά, Ταχυπαλμία, πόνους Περιόδου. Συστατικό για τη μαγειρική: κοτόπουλου, κρέατος, πουλερικών, ψαριών, λαχανικών πατά-τας και σαλατών.
ΜΑΝΔΡΑΓΟΡΑΣ: (ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ. ΕΙΝΑΙ ΤΟΞΙΚΟ). Καταπραϋντικό, Αφροδισιακό, Γονιμοποιητικό, Ήπιο ναρκωτικό
ΜΑΝΤΖΟΥΡΑΝΑ: Αϋπνίες, Άγχος, Στομαχόπονος, Πονοκέφαλος, Κοιλόπονος.
ΜΑΡΑΘΟΣ: Αδυνάτισμα, Διουρητικό, Δυσπεψία, καθαρίζει τα Νεφρά, Ναυτία, Πέψη, Βήχας, Γρίπη, ρυθμίζει την Έμμηνο Ρύση, αυξάνει την ποσότητα γάλακτος.
ΜΑΡΟΥΒΙΟ: Διαταραχές Αναπνευστικού, Τονωτικό, Αντιπυρετικό, Ήπαρ, Ηρεμιστικό.
ΜΕΛΙΣΣΟΧΟΡΤΟ: Τονωτικό, Μελαγχολία, Αϋπνίες, Ουρικό Οξύ, Ναυτία, Υπέρταση, Ταχυκαρδίες, Νευρική ένταση, Ενοχλήσεις στομάχου, Κρυολόγημα.
ΜΕΝΤΑ: Δροσιστική, Κρυολόγημα, Δυσπεψία, Στομαχικούς πόνους, Τονωτικό.
ΜΗΝΥΑΝΘΟΣ: Ρευματισμούς, Αρθρίτιδα, Δυσπεψία, Ήπαρ, Χοληδόχος κύστη.
ΜΟΛΟΧΑ: Μαλακτικό, Βήχας, Βρογχικά, Φαρυγγίτιδα, Εξωτερικός Καθαρισμός Επιδερμίδας.
ΜΟΣΧΟΚΑΡΥΔΟ: Δυσπεψία, Διεγερτικό, Πέτρες Χολής. Για τη μαγειρική: παγωτά, κέικ, κρεατικά.
ΜΠΕΛΑΝΤΟΝΑ: Κατά της ακράτειας, Στομάχι, Κολικούς, Δυσκοιλιότητα Αιμορροΐδες.
ΜΠΟΛΝΤΟ: Λοιμώξεις ουροποιητικά, Πέτρες χολής.
ΜΠΟΡΑΝΤΖΑ: Διουρητικό, Τονωτικά, Κρυολόγημα, Πυρετός, Πνευμονικές Παθήσεις, Επινεφρίδια, Αυξάνει τη ροή του γάλακτος.
ΜΥΡΤΙΛΛΟΣ: Σάκχαρο, Τονωτικό, προλαμβάνει τον Πυρετό.
ΠΑΙΩΝΙΑ: Βοηθά στον τοκετό.
ΠΑΠΑΡΟΥΝΑ: Ηρεμιστικό, Υπνωτικό, Βήχας, Κρυολόγημα, Μαλακτικό, Συστατικό για την παρασκευή ψωμιού, μπισκότων και κέικ.
ΠΑΣΙΦΛΩΡΑ: Ηρεμιστικό Καρδιοτονωτικό, Διουρητικό, Άγχος, Νευρική Ένταση, Αϋπνία.
ΠΕΝΤΑΝΕΥΡΟ: Μαλακτικό, Διουρητικό, Κρυολόγημα, Εξωτερική Χρήση για την επούλωση πληγών.
ΠΕΡΔΙΚΑΚΙ: Προστάτης, Πέτρες, Ουροποιητικά.
ΠΕΤΑΣΙΤΗΣ: Βήχας, Σπασμούς στομάχου, Χολή, Πόνοι.
ΠΕΥΚΟ: Βρογχίτιδα, Πνευμονία, Βήχας, Ρευματισμοί.
ΠΙΠΕΡΟΡΙΖΑ: Δυσπεψία, Ναυτία, Κακή Κυκλοφορία, Κρυολόγημα.
ΠΛΑΤΑΓΚΟ (ΨΥΛΛΙΟΝ): Μαλακτικό, Δυσκοιλιότητα, ερεθισμένα έντερα.
ΠΟΛΥΚΟΜΠΙ: Διάρροια, Ρευματόπονους, Κολικούς Διουρητικό, Αιμορροΐδες.
ΠΟΛΥΤΡΙΧΙ: Τονωτικό Μαλλιών, Κρυολόγημα, Φαρυγγίτιδα, Βρογχίτιδα, Άσθμα.
ΠΟΥΛΜΟΥΝΑΡΙΑ: Κρυολόγημα, Βρογχίτιδα, Παθήσεις Αναπνευστικού, Διουρητικό.
ΠΡΙΜΟΥΛΑ: Κρυολόγημα, Βήχας, Αμυγδαλίτιδα, Φαρυγγίτιδα, Ουλίτιδα, Κομπρέσες για επούλωση πληγών.
ΡΕΒΕΝΤΙ: Διεγερτικό λειτουργίας του Ήπατος και της Πέψης.
ΡΕΙΚΙ: Διουρητικό, Ορεκτικό, Τονωτικό, Βήχα, Κρυολόγημα, Νευρικές παθήσεις.
ΡΙΓΑΝΗ: Βήχας, Στομαχόπονος, Άσθμα, Διάρροια, Εντερικές Διαταραχές, Ρευματισμούς, Πονόδοντος. Συ-στατικό για την μαγειρική πολλών φαγητών.
ΣΑΛΕΠΙ: Μαλακτικό, Θερμαντικό, Τονωτικό, Κρυολόγημα.
ΣΕΛΙΝΟ: Διεγερτικό, Αρθρίτιδα, Βρογχίτιδα, Ανορεξία, Ρευματισμούς, Διουρητικό, Τονωτικό, Ουρικό οξύ. Για τη μαγειρική σούπας, σαλάτας, κρεατικών και πουλερικών.
ΣΗΜΥΔΑ: Τονωτικό, Διουρητικό, Προβλήματα ουροδόχου κύστεως και νεφρών, Ρευματισμοί.
ΣΙΝΑΠΟΣΠΟΡΟΣ: Διεγερτικό, Διουρητικό, Κρυολόγημα, Βρογχίτιδα, Πνευμονία, Ρευματισμούς, Χρόνια Δυσκοιλιότητα, Πονοκέφαλος. Εξωτερική Χρήση για τους μώλωπες.
ΣΚΟΡΔΟ: Αρτηριοσκλήρωση, Υπέρταση, Χοληστερίνη, Τριγλυκερίδια, Καρδιακά προβλήματα, Νευραλγίες, για την μαγειρική πολλών φαγητών.
ΣΚΟΡΠΙΔΙ: Διουρητικό, Πέτρες στα Νεφρά, Βήχας, Σπλήνα, Στηθικές παθήσεις.
ΣΚΟΥΤΕΛΛΑΡΙΑ: Νευρική Εξάντληση, Προεμμηνορροϊκή ένταση, Αϋπνία.
ΣΜΥΡΝΑ (ΜΥΡΟ): Γαργάρες, Πονόλαιμος, Μολυσμένα Ούλα, Μυκητιάσεις στόματος και ποδιών.
ΣΤΕΛΑΡΙΑ: Δερματικές παθήσεις, Λοιμώξεις Ουροποιητικού.
ΣΥΚΟΦΥΛΛΑ: Άσθμα, Βήχας, Φαρυγγίτιδα.
ΣΥΜΦΥΤΟ: Μαλακτικό, Επουλωτικό πληγών, Ορεκτικό, Χωνευτικό, Κολίτιδα, Έλκος.
ΣΙΝΑΜΙΚΗ: Δυσκοιλιότητα.
ΤΑΝΑΣΕΤΟ: Χωνευτικό, Κολίτιδα, προβλήματα Ουροποιητικού, Ήπατος και Χολής, Τριχόπτωση, Έμμηνο Ρύση.
ΤΖΙΝΣΕΝΓΚ: Τονωτικό, κατάλληλο για εξασθενημένους οργανισμούς, Αφροδισιακό, Άγχος, Αμνησία, Ανορεξία, Διαβήτης, Κατάθλιψη.
ΤΙΛΙΟ: Ελαφρά υπνωτικό, Βήχας, Ρευματισμούς, Αρθρίτιδα, Δυσκοιλιότητα, Δυσπεψία, Πέτρες στα Νεφρά, Ημικρανίες.
ΤΟΥΓΙΑ: Διουρητικό, Εξωτερική Χρήση για κρεατοελιές, Λιπαρά δέρματα.
ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟ: Διουρητικό, Τονωτικό, Πυώδη Αμυγδαλίτιδα, Πληγές στο στόμα, Πονοκέφαλος, Ζαλάδες.
ΤΡΙΒΟΛΙ: Διεγερτικό της κυκλοφορίας, μειώνει την Πίεση, διεγερτικό του Ήπατος.
ΤΡΙΓΩΝΕΛΛΑ: Μαλακτικό, Χωνευτικό, Αντιοξειδωτικό, Αναιμία, Σάκχαρο, Αυξάνει τη ροή γάλακτος, Πόνους περιόδου .
ΤΡΙΦΥΛΛΙ: Τονωτικό, Αναιμία, Βρογχίτιδα, Κοκίτης, Βήχας, Εξωτερική Χρήση για πρηξίματα και πληγές.
ΤΣΑΪ ΒΟΥΝΟΥ: Αντιοξειδωτικό, Κρυολόγημα, Πεπτικό, Διουρητικό, Βήχας.
ΤΣΑΪ ΜΑΥΡΟ: Διεγερτικό, Τονωτικό, Διάρροια, Χωνευτικό, Θερμαντικό, Εφιδρωτικό, Κρυολόγημα, Βήχας, Συνάχι, Διουρητικό, Νταμιάνα.
ΤΣΑΪ ΠΡΑΣΙΝΟ: Αντιοξειδωτικό, Τονωτικό, Χοληστερίνη, Υπέρταση, Υπερένταση, Υπερτριγλυκερίδια.
ΤΣΙΜΙΤΣΙΦΟΥΓΚΑ: Νευρικοί και μυϊκοί πόνοι.
ΤΣΙΝΓΚΟ ΜΠΙΛΟΜΠΑ: Για μακροβιότητα.
ΤΣΟΥΚΝΙΔΑ: Διουρητικό, Σάκχαρο, Αφροδισιακό, Ουρικό Οξύ, πέτρες στη Χολή
ΥΔΡΑΣΤΙΣ: Βήχας, Αιμορραγίες Μήτρας, Τονωτικό, Εξωτερική Χρήση στα ερεθισμένα δέρματα.
ΥΟΣΚΥΑΜΟΣ: Υπνωτικό, Εγκεφαλικές παθήσεις, Βήχα, Κοκίτη, Ακράτεια ούρων, Αιμορροΐδες, Υστερίες, Αιμοπτύσεις, Μητρορραγίες (χρήση με προσοχή).
ΥΣΣΩΠΟΣ: Ορεκτικό, Χωνευτικό, Φαρυγγίτιδα, Αμυγδαλίτιδα, Ερεθισμένο λαιμό, Κρυολόγημα, Ηρεμιστικό, Χαλαρωτικό, Κατάθλιψη.
ΦΑΣΚΟΜΗΛΟ: Τονωτικό, Διεργετικό, Κατάθλιψη, Εφιδρωτικό, Δυσπεψία, Γαστρίτιδα, Αρθρίτιδα, Υπερτασικό.
ΦΛΙΣΚΟΥΝΙ: Τονωτικό, Κολικούς στομάχου και εντέρων, Δυσπεψία, Δροσιστικό.
ΦΟΥΜΑΡΙΑ: Διεγερτικό του Ήπατος και της Χοληδόχου Κύστεως.
ΦΡΑΓΚΑΡΙΑ: Γαστρικές φλεγμονές και λοιμώξεις, Ίκτερος, Ορεκτικό.
ΦΡΑΟΥΛΙΑ (ΦΥΛΛΑ): Διουρητικό, Ηρεμιστικό, καθαρίζει το Αίμα, Εξάντληση.
ΦΤΕΛΙΑ: Κατά των φλεγμονών, Καταπραϋντικό, Διάρροια.
ΦΥΚΙΑ: Κρέμες, Πλούσια σε ιώδιο, Αδένες.
ΦΥΛΛΑ ΕΛΙΑΣ: Διουρητικό, Υπέρταση, Αρτηριοσκλήρωση, Ζαχαρώδη Διαβήτη.
ΦΥΤΟΛΑΚΑ: Ρευματισμούς, Αδενοπάθεια (ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΗ ΧΡΗΣΗ)
ΧΑΜΟΜΗΛΙ: Χαλαρωτικό, Άγχος, Δυσπεψία, Αϋπνία, Έλκος, Στομάχου, Κολικούς, Διάρροια, Εξωτερική Χρήση για πλύσεις μολυσμένων πληγών.
ΧΑΡΟΥΠΙΑ (ΣΠΟΡΟΙ): Οστεοπόρωση.
ΧΕΛΙΔΟΝΙΟ: Χοληδόχος Κύστη, Στομάχι, Έντερα.
ΧΡΥΣΑΝΘΕΜΟ: Κρυολόγημα, Πυρετός, Πονοκεφάλους.
ΧΡΥΣΟΒΕΡΓΑ (ΣΟΛΙΝΤΑΓΚΟ): Ουρολοίμωξη, Παθήσεις Ουροποιητικών Διάρροια, Χωνευτικό, Στομάχι, Διεγερτικό Νεφρών, Χολής και Ήπατος.
ΧΡΥΣΟΡΙΖΑ: Τονωτικό, Επουλωτικό, παθήσεις Νεφρών και Κύστεων.
1. DICTAMNUS-ΔΙΚΤΑΜΟΣ
Science. Name: Origanum dictamnus
Family: Lamiaceae
Origin: Native of Crete
Description: Small perennial, bushy herb with white coat eriodes, reaches up to 35cm in height. The stem of the plant is square, ramose and has oval leaves, with or slightly heart-shaped strongylomeni base intact truss straps. In each knee, shoot bears a pair of leaves, arranged crosswise to the overlying and underlying pairs. The sheet is covered by a large number of non-glandular oxylikton branched hairs. They make the velvety texture of the leaf. The role of these hairs are protective. H distribution in the leaf surface is uniform. Their number, however, is greater for the lower epidermis of the leaf, so it seems lighter color on top. The package also bears glandular hairs which appear as translucent droplets dispersed throughout the surface. The glandular hairs figures below the non-glandular hairs. The glandular hairs are the main sources of the essential oil.
Flowering: Anthotaxies in groups of 3-10, dense, oval or oblong, spaced on a modular layout. The arrangement of flowers found in the axillary or extreme vertebrae is formed monochasia or divide. Bracts leaf, purple, beyond the cap. Calyx tube. The lower part of ellovo with two lobes. Corolla pink, with a double lumen in length than the cap.
Propagation: The Dittany planted every October, because if you leave the same plant output slacks. Planted seedlings are watered and, depending on the dryness of the soil, two to three times a week. The planting of plants from seed, from cuttings or suckers, is autumn (October-November) or spring (February-March).
Requirements: This plant grows on calcareous rocks, broken rocks and crevices, usually in shadow parts in altitude from 300 to 1500. Prefers rocky and rugged locations. This endemic species of Crete, and has declared endangered because of overfishing. Populations of the plant located in the gorge of Samaria, where, as a national park, the collection is prohibited by law. The Cretan dittany self-sown in mountainous and hilly limestone areas in canyons, cliffs and rocks in mountainous areas, mainly in the eastern slopes of the mountains and Dikti Ida in Crete. In particular, situated on the rocky areas Palaiochorio schilling, rocks and steep slopes of the peninsula Spada, the White Mountains, Kissamos, the Sirakari, Kouneni, Sfinari, Malevitsis, Heraklio Town, Psiloritis, Messara, term net Kourtaliotiko, Kotsifou , Agia Galini, Spili Houdetsi, Embaros.
Decorative value: It is grown as an ornamental.
Utility: As infusion used as a stimulant and antispasmodic. A decoction is used for headaches, neuralgia, against gingivitis and toothache. Also given in tonsillitis, colds, coughs and sore throats. It's good for stomach disorders, digestive function and relieves stomachaches. It is also considered spasmolytic, diuretic and relieves pain in the kidneys. Used for liver diseases but also as emmenagogue (believing that it can also lead to miscarriage). Finally it is stated that the tea helps the pains of rheumatism. The usual dosage is 2 cups a day, preferably morning and evening. As a tincture diluted commonly used as decoction for external use. As poultices or compresses used externally for headaches, pains in the stomach and liver ailments. Also for skin inflammations, bruises, ulcers and as an antiseptic. The patches in the abdomen help in childbirth. The poultice of pulp is very effective on bruises as Halitosis. So effective is the chewing of the leaves, which is indicated for sore throats. As a powder used as an antimicrobial, antiseptic, anthelmintic antiaimorragiko medicine and healing using external.
Used parts: All aboveground plant parts.
Collection: The collection is made when the plant is in flowering stage. Collect the flowering stems with few leaves of the base and separate the remaining parts of the plant. Throughout the growing season are 2-4 collections. The first collection occurs at the end of May and a month later, until August. Collected mainly flowering tops and leaves before full bloom, not eradicated the plant. When it comes to wild should always be made to the possible destruction of habitat and the overall population. H collection, like all herbs should not be done after rain or very humid days, it destroyed the collected parts. Usually the plants with essential oils collected in the morning, as the heat of the day evaporates the essential oil of the plant. If the morning is very wet, collecting best done before sundown.
Therapeutics and Pharmacology: The essential oil coming from the spathes of both cultivated and wild plant displays patient antistafylokkokiki action. Unlike the essential oil of leaves of both cultivated and wild plant displays remarkable activity. Besides cytotoxic, the essential oil of Origanum dictamnus displays and insecticide. The Diktamos traditionally used as anti-bloody, healing substance, confirmed last action against stomach ulcers. The antioxidant activity of aqueous extract is particularly significant as it demonstrates the possibility of manipulation of the food industry as a preservative. The uses referred to in literature as a digestive, antibacterial, antiseptic, anthelmintic, antiaimorragiko, healing, emmenagogue, anticonvulsant, sedative for stomach aches and nerve impulses. It is reported that facilitates bedtime (pregnant) and epilepsy. The essential oil also has economic importance in wine (martini) and cosmetology.
Indications: Stomach disorders, pain, seizures, abrasions, wounds.
Preparation and dosage: two to three times daily, depending on the type of preparation.
Species: Almost the only species endemic to Crete.
Family: Lamiaceae
Origin: Native of Crete
Description: Small perennial, bushy herb with white coat eriodes, reaches up to 35cm in height. The stem of the plant is square, ramose and has oval leaves, with or slightly heart-shaped strongylomeni base intact truss straps. In each knee, shoot bears a pair of leaves, arranged crosswise to the overlying and underlying pairs. The sheet is covered by a large number of non-glandular oxylikton branched hairs. They make the velvety texture of the leaf. The role of these hairs are protective. H distribution in the leaf surface is uniform. Their number, however, is greater for the lower epidermis of the leaf, so it seems lighter color on top. The package also bears glandular hairs which appear as translucent droplets dispersed throughout the surface. The glandular hairs figures below the non-glandular hairs. The glandular hairs are the main sources of the essential oil.
Flowering: Anthotaxies in groups of 3-10, dense, oval or oblong, spaced on a modular layout. The arrangement of flowers found in the axillary or extreme vertebrae is formed monochasia or divide. Bracts leaf, purple, beyond the cap. Calyx tube. The lower part of ellovo with two lobes. Corolla pink, with a double lumen in length than the cap.
Propagation: The Dittany planted every October, because if you leave the same plant output slacks. Planted seedlings are watered and, depending on the dryness of the soil, two to three times a week. The planting of plants from seed, from cuttings or suckers, is autumn (October-November) or spring (February-March).
Requirements: This plant grows on calcareous rocks, broken rocks and crevices, usually in shadow parts in altitude from 300 to 1500. Prefers rocky and rugged locations. This endemic species of Crete, and has declared endangered because of overfishing. Populations of the plant located in the gorge of Samaria, where, as a national park, the collection is prohibited by law. The Cretan dittany self-sown in mountainous and hilly limestone areas in canyons, cliffs and rocks in mountainous areas, mainly in the eastern slopes of the mountains and Dikti Ida in Crete. In particular, situated on the rocky areas Palaiochorio schilling, rocks and steep slopes of the peninsula Spada, the White Mountains, Kissamos, the Sirakari, Kouneni, Sfinari, Malevitsis, Heraklio Town, Psiloritis, Messara, term net Kourtaliotiko, Kotsifou , Agia Galini, Spili Houdetsi, Embaros.
Decorative value: It is grown as an ornamental.
Utility: As infusion used as a stimulant and antispasmodic. A decoction is used for headaches, neuralgia, against gingivitis and toothache. Also given in tonsillitis, colds, coughs and sore throats. It's good for stomach disorders, digestive function and relieves stomachaches. It is also considered spasmolytic, diuretic and relieves pain in the kidneys. Used for liver diseases but also as emmenagogue (believing that it can also lead to miscarriage). Finally it is stated that the tea helps the pains of rheumatism. The usual dosage is 2 cups a day, preferably morning and evening. As a tincture diluted commonly used as decoction for external use. As poultices or compresses used externally for headaches, pains in the stomach and liver ailments. Also for skin inflammations, bruises, ulcers and as an antiseptic. The patches in the abdomen help in childbirth. The poultice of pulp is very effective on bruises as Halitosis. So effective is the chewing of the leaves, which is indicated for sore throats. As a powder used as an antimicrobial, antiseptic, anthelmintic antiaimorragiko medicine and healing using external.
Used parts: All aboveground plant parts.
Collection: The collection is made when the plant is in flowering stage. Collect the flowering stems with few leaves of the base and separate the remaining parts of the plant. Throughout the growing season are 2-4 collections. The first collection occurs at the end of May and a month later, until August. Collected mainly flowering tops and leaves before full bloom, not eradicated the plant. When it comes to wild should always be made to the possible destruction of habitat and the overall population. H collection, like all herbs should not be done after rain or very humid days, it destroyed the collected parts. Usually the plants with essential oils collected in the morning, as the heat of the day evaporates the essential oil of the plant. If the morning is very wet, collecting best done before sundown.
Therapeutics and Pharmacology: The essential oil coming from the spathes of both cultivated and wild plant displays patient antistafylokkokiki action. Unlike the essential oil of leaves of both cultivated and wild plant displays remarkable activity. Besides cytotoxic, the essential oil of Origanum dictamnus displays and insecticide. The Diktamos traditionally used as anti-bloody, healing substance, confirmed last action against stomach ulcers. The antioxidant activity of aqueous extract is particularly significant as it demonstrates the possibility of manipulation of the food industry as a preservative. The uses referred to in literature as a digestive, antibacterial, antiseptic, anthelmintic, antiaimorragiko, healing, emmenagogue, anticonvulsant, sedative for stomach aches and nerve impulses. It is reported that facilitates bedtime (pregnant) and epilepsy. The essential oil also has economic importance in wine (martini) and cosmetology.
Indications: Stomach disorders, pain, seizures, abrasions, wounds.
Preparation and dosage: two to three times daily, depending on the type of preparation.
Species: Almost the only species endemic to Crete.
Επιστ. Όνομα : Origanum dictamnus
Οικογένεια : Lamiaceae
Καταγωγή : Ενδημικό της Κρήτης
Περιγραφή : Μικρή πολυετής, θαμνώδης πόα , με λευκό εριώδες τρίχωμα, φτάνει μέχρι τα 35cm σε ύψος. Ο βλαστός του φυτού είναι τετραγωνικός, πολύκλαδος και έχει φύλλα ωοειδή, με στρογγυλωμένη ή ελαφρώς καρδιόσχημη βάση, ακέραια, δικτυωτής νεύρωσης. Σε κάθε γόνατο του βλαστού του φέρει ένα ζευγάρι φύλλα, σταυρωτά τοποθετημένα ως προς τα υπερκείμενα και υποκείμενα ζευγάρια. Tο φύλλο καλύπτεται από μεγάλο αριθμό μη αδενωδών οξύληκτων διακλαδισμένων τριχών. Σε αυτές οφείλεται η βελούδινη υφή του φύλλου. Ο ρόλος τους αυτών των τριχών είναι προστατευτικός. H κατανομή τους στην επιφάνεια του φύλλου είναι ομοιόμορφη. Ο αριθμός τους όμως είναι μεγαλύτερος για την κάτω επιδερμίδα του φύλλου, γι‘ αυτό και φαίνεται ανοιχτότερου χρώματος από την επάνω. Το φύλλο φέρει επίσης αδενώδης τρίχες οι οποίες εμφανίζονται ως διαυγή σταγονίδια διασκορπισμένα σ’ όλη την επιφάνεια του. Οι αδενώδεις τρίχες αριθμητικά υπολείπονται των μη αδενωδών τριχών. Οι αδενώδεις τρίχες θεωρούνται οι βασικές πηγές παραγωγής του αιθέριου ελαίου.
Ανθοφορία : Ανθοταξίες σε ομάδες των 3-10, πυκνές, ωοειδείς ή επιμήκεις, κατανεμημένες σε σπονδυλωτή διάταξη. Η διάταξη των ανθέων εντοπίζεται σε μασχαλιαίους ή ακραίους σπονδύλους όπου σχηματίζουν μονοχάσια ή διχάσια. Βράκτια φύλλα, πορφυρά, μακρύτερα του κάλυκα. Κάλυκας σωληνοειδής. Το κατώτερο τμήμα του έλλοβο, με δύο λοβούς. Στεφάνη ρόδινη, με αυλό διπλάσιο σε μήκος από αυτόν του κάλυκα.
Πολλαπλασιασμός : Το Δίκταμο φυτεύεται κάθε Οκτώβριο, γιατί αν αφεθεί το ίδιο φυτό η παραγωγή ατονεί. Φυτεύονται φυντάνια τα οποία και ποτίζονται, αναλόγως με την ξηρότητα του εδάφους, δύο έως τρεις φορές την εβδομάδα. Η φύτευση των φυτών που προέρχονται από σπόρο, από μοσχεύματα ή παραφυάδες, γίνεται το φθινόπωρο (Οκτώβριο-Νοέμβριο) ή την άνοιξη (Φεβρουάριο-Μάρτιο).
Απαιτήσεις : Το φυτό φύεται σε ασβεστούχα πετρώματα, σε θραύσματα και σχισμές βράχων, συνήθως σε σκιώδη μέρη και σε υψόμετρο από 300 μέχρι 1500μ . Προτιμά τις βραχώδεις και απόκρημνες τοποθεσίες. Πρόκειται για είδος ενδημικό της Κρήτης, και έχει χαρακτηρισθεί απειλούμενο εξαιτίας της υπερεκμετάλλευσης. Πληθυσμοί του φυτού βρίσκονται στο φαράγγι της Σαμαριάς, όπου, ως εθνικό πάρκο, η συλλογή του απαγορεύεται από το νόμο. Ο Κρητικός δίκταμος αυτοφύεται σε ορεινές και λοφώδεις ασβεστολιθικές εκτάσεις, σε φαράγγια, σε γκρεμούς και βράχους των ορεινών περιοχών, κυρίως στις ανατολικές πλαγιές των βουνών Ίδης και Δίκτης της Κρήτης. Πιο συγκεκριμένα, ευρίσκεται στις βραχώδεις περιοχές του Παλαιοχωρίου Σελινίου, στα βράχια και τις απόκρημνες πλαγιές της χερσονήσου Σπάθα, στα Λευκά Όρη, τον Κίσσαμο, το Σιρακάρι, Κουνένι, Σφηνάρι, Μαλεβίτσι, Κάτω Ασίτες, Ψηλορείτη, Μεσσαρά, όρος Δίχτυ, Κουρταλιώτικο, Κοτσιφού, Αγία Γαλήνη, Σπήλι, Χουδέτσι, Έμπαρος.
Διακοσμητική αξία : Δεν καλλιεργείται ως καλλωπιστικό .
Χρησιμότητα : Ως έγχυμα χρησιμοποιείται ως τονωτικό και αντισπασμωδικό. Ως αφέψημα χρησιμοποιείται για πονοκεφάλους, νευραλγίες , κατά της ουλίτιδας και του πονόδοντου. Επίσης δίνεται κατά της αμυγδαλίτιδας, του κρυολογήματος, του βήχα και του πονόλαιμου. Είναι καλό για στομαχικές διαταραχές, λειτουργεί χωνευτικά και ανακουφίζει τους στομαχόπονους. Θεωρείται επίσης σπασμολυτικό, διουρητικό και ότι ανακουφίζει τους πόνους στα νεφρά. Χρησιμοποιείται, για τις παθήσεις του ήπατος αλλά και ως εμμηναγωγό (πιστεύεται ότι μπορεί να επιφέρει και αποβολή). Τέλος αναφέρεται ότι το αφέψημα βοηθά στους πόνους από ρευματισμούς. Η συνήθης δοσολογία είναι 2 φλιτζάνια την ημέρα, κατά προτίμηση πρωί και βράδυ. Ως βάμμα χρησιμοποιείται συνήθως αραιωμένο όπως και το αφέψημα για εξωτερική χρήση. Ως καταπλάσματα ή επιθέματα χρησιμοποιούνται εξωτερικά για τους πονοκεφάλους, για τους πόνους του στομαχιού και τις παθήσεις του συκωτιού. Επίσης για φλεγμονές του δέρματος, μώλωπες, εξελκώσεις και ως αντισηπτικό. Τα επιθέματα στο υπογάστριο βοηθούν κατά τον τοκετό. Το κατάπλασμα από πολτό είναι πολύ αποτελεσματικό για τις εκχυμώσεις κατά της δυσοσμίας του στόματος. Το ίδιο αποτελεσματικό είναι και το μάσημα των φύλλων, το οποίο ενδείκνυται και για τον πονόλαιμο. Ως σκόνη χρησιμοποιείται ως αντιμικροβιακό, αντισηπτικό, ανθελμινθικό αντιαιμορραγικό και επουλωτικό φάρμακο με χρήση εξωτερική.
Χρησιμοποιούμενα μέρη: Όλα τα υπέργεια μέρη του φυτού .Συλλογή: Η συλλογή γίνεται όταν το φυτό βρίσκεται στο στάδιο της άνθισης. Συλλέγονται οι ανθοφόροι βλαστοί με τα λίγα φύλλα της βάσης τους και χωριστά τα υπόλοιπα μέρη του φυτού. Σε όλη τη βλαστική περίοδο γίνονται 2-4 συλλογές. Η πρώτη συλλογή γίνεται στο τέλος του Μαΐου και ένα μήνα αργότερα, μέχρι και Αύγουστο. Συλλέγονται κυρίως οι ανθισμένες κορυφές και τα φύλλα του, πριν την πλήρη άνθιση, χωρίς να ξεριζώνεται το φυτό. Όταν πρόκειται για άγριο πρέπει πάντα να λαμβάνεται πρόνοια για την πιθανή καταστροφή του βιότοπου και του συνολικού πληθυσμού .H συλλογή του, όπως και όλων των αρωματικών φυτών δεν πρέπει να γίνεται μετά από βροχή ή τις πολύ υγρές μέρες, γιατί καταστρέφονται τα συλλεγόμενα τμήματα. Συνήθως τα φυτά με αιθέρια έλαια συλλέγονται το πρωί, καθώς η ζέστη της ημέρας εξατμίζει το αιθέριο έλαιο του φυτού. Αν το πρωινό είναι ιδιαίτερα υγρό, η συλλογή καλύτερα να γίνεται πριν τη δύση του ηλίου.
Θεραπευτική και φαρμακολογία: Το αιθέριο έλαιο με προέλευση τα βράκτια τόσο του καλλιεργούμενου όσο και του άγριου φυτού εμφανίζει ασθενή αντισταφυλοκκοκική δράση. Αντίθετα το αιθέριο έλαιο των φύλλων τόσο του καλλιεργούμενου όσο και άγριου φυτού εμφανίζει αξιοσημείωτη δράση. Εκτός από κυτταροτοξική, το αιθέριο έλαιο του Origanum dictamnus εμφανίζει και εντομοκτόνο δράση. Ο Δίκταμος χρησιμοποιείται παραδοσιακά ως αντι-αιμοραγική, επουλωτική ουσία, τελευταία επιβεβαιώθηκε η δράση του κατά του έλκους του στομάχου. Η αντιοξειδωτική δράση του υδατικού εκχυλίσματος είναι ιδιαίτερα σημαντική καθώς είναι εμφανής η δυνατότητα εκμετάλευσης της στη βιομηχανία τροφίμων ως συντηρητικού. Οι χρήσεις που αναφέρονται στην βιβλιογραφία είναι ώς πεπτικό, αντιμικροβιακό, αντισηπτικό, ανθελμινθικό ,αντιαιμορραγικό, επουλωτικό, εμμηναγωγό, σπασμολυτικό, καταπραϋντικό των στομαχικων πόνων και των νευρικών διεγέρσεων. Έχει αναφερθεί επίσης ότι διευκολύνει την κατάκλιση (έγκυες) και ως αντιεπιληπτικό. Το αιθέριο έλαιο έχει επίσης και οικονομική σημασία στην οινοποιία (μαρτίνι) και στην κοσμετολογία.
Ενδείξεις : Στομαχικές διαταραχές, πόνοι, κρίσεις επιληψίας, εκδορές, πληγές.Προετοιμασία και δόση : Δύο ως τρις φορές ημερησίως και ανάλογα του τύπου του σκευάσματος.
Είδη : Σχεδόν μοναδικό είδος το ενδημικό φυτό της Κρήτης.
2.ANTONAIDA-KALOKOIMITHIA
It is a unique Twi herb found only in Crete native to the White Mountains and the Lassithi Mountains. He has a wonderful aroma and is related to marjoram. Maloney will say that it is wild marjoram. Our company builds with the organic farming.
Είναι ένα μοναδικό στο είδος του βότανο, που συναντάται μόνο στην Κρήτη αυτοφυές στα Λευκά όρη και τα Λασιθιώτικα Βουνά. Εχει ένα καταπληκτικό άρωμα και έχει σχέση με την ματζουράνα. Μάλον θα έλεγε κανείς ότι είναι άγρια ματζουράνα. Η εταιρεία μας το καλλιεργεί με βιολογική καλλιέργεια.
. 
3.ΣΤΕΒΙΑ - Η ΛΥΣΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΙΑΒΗΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΥΠΕΡΒΑΡΟΥΣ
Η εταιρεία μας πάντα δημιουργός των εξελίξεων έχει ξεκινήσει
καλλιέργεια 2000 φυτών στέβιας , αλλά συνεργαζόμενη και με άλλους παραγωγούς , διαθέτη
φυτά και συσκευασμένη στέβια σε φύλα και σε άσπρη ζάχαρη. Οι ενδιαφερόμενοι
μπορούν να επικοινωνήσουν στα τηλ. 28410241150 -6944382074.
ΣΤΕΒΙΑ – Μιά φυσική γλυκαντική Ουσία
Ένα μικρό βότανο που φυτρώνει στη βορειοδυτική Παραγουάη ίσως αποδειχθεί το «ιερό δισκοπότηρο» της βιομηχανίας τροφίμων. Η στέβια, παραδοσιακό γλυκαντικό των αυτοχθόνων Γουαρανών, είναι 300 φορές πιο γλυκιά από τη ζάχαρη, χωρίς καθόλου θερμίδες.
Ο θάμνος, με την επιστημονική ονομασία Stevia rebaudiana bertoni, τράβηξε την προσοχή της εταιρείας Coca Cola, η οποία σκοπεύει τώρα να ζητήσει έγκριση κυκλοφορίας για ένα γλυκαντικό με βάση τη στέβια που θα κυκλοφορήσει με την εμπορική ονομασία Rebiana. Στις περισσότερες χώρες, πάντως, η στέβια δεν έχει εγκριθεί για χρήση στα τρόφιμα. Στις ΗΠΑ, η Υπηρεσία Τροφίμων και φαρμάκων προς το παρόν θεωρεί το βότανο «μη ασφαλές πρόσθετο τροφίμων», ενώ η ΕΕ επιτρέπει την πώληση μόνο ως συμπλήρωμα διατροφής και ως συστατικό καλλυντικών.
Μέχρι στιγμής δεν υπάρχουν ενδείξεις για ανεπιθύμητες δράσεις στον ανθρώπινο οργανισμό. Αντιθέτως, έρευνες του Πανεπιστημίου της Ασουνσιόν στην Παραγουάη έχουν δείξει ότι η στέβια διαθέτει αντιοξειδωτικές, αντιφλεγμονώδεις και αντιβακτηριδιακές ιδιότητες. Ένα ακόμα πλεονέκτημα είναι ότι η κρυσταλλική γλυκιά ουσία της στέβια είναι σταθερή σε θερμοκρασία έως και 200 βαθμών Κελσίου, ιδιότητα που επιτρέπει τη χρήση της στη μαγειρική, σε αντίθεση με τη συνθετική ασπαρτάμη. Η στέβια είναι ήδη δημοφιλές γλυκαντικό στην Κίνα, η οποία μάλιστα έχει ξεπεράσει την Παραγουάη σε παραγωγή στέβια. Η Κίνα καλλιεργεί σήμερα στέβια σε 200.000 στρέμματα, ενώ οι καλλιέργειες στην Παραγουάη περιορίζονται στα 15.000 στρέμματα παρά την εκρηκτική ανάπτυξη της αγοράς. Η Παραγουάη προσπαθεί τώρα να αναγνωριστεί διεθνώς ως χώρα προέλευσης του μαγικού βοτάνου.
Χρήσεις Στέβιας
Η στέβια αποτελεί πηγή πολύ χρήσιμων φυσικών χημικών ουσιών, όπως η στεβιοσίδη (φυσική γλυκαντική ουσία), η γιββερελλίνη (φυτοορμόνη), η χλωροφύλλη (φυσική χρωστική), φυτοστερόλες (Ιατρική, τρόφιμο), ισοστεβιόλη (Ιατρική), κ. α.
Σπουδαιότερη από αυτές και για την οποία κυρίως καλλιεργείται σήμερα η Στέβια είναι η στεβιοσίδη μία φυσική γλυκαντική ουσία, έως και 300 φορές ποιο γλυκιά από τη ζάχαρη, το ίδιο γλυκιά με συνθετικές γλυκαντικές ουσίες αλλά χωρίς τα προβλήματα για την υγεία που έχουν αυτές, με σχεδόν μηδενική θερμιδική περιεκτικότητα. Τα φύλλα χρησιμοποιούνται ως χλωρά ή ξηρά, τριμμένα ή αλεσμένα. Οι μεγαλύτεροι χρήστες της στεβιοσίδης είναι η βιομηχανία τροφίμων-ποτών-ζαχαροπλαστική (υποκαθιστά τη ζάχαρη και την πράσινη χρωστική) και η Ιατρική (για τους διαβητικούς). Σε ορισμένες χώρες (ΗΠΑ. κ.α.) επιτρέπεται μόνο ως διαιτητικό συμπλήρωμα, ενώ σε άλλες χώρες (Ιαπωνία από το 1971, Βραζιλία, κ.α.) ως υποκατάστατο της ζάχαρης, ως συμπλήρωμα διατροφής και ως διαιτητικό συμπλήρωμα.
Στη Στέβια αποδίδονται επιπλέον ιδιότητες όπως αντιυπερτασικές, αντιβακτηριακές, αντιοξειδωτικές, προληπτικό τερηδόνας, ρυθμιστής σακχάρου στο αίμα, καρδιοτονωτικό, επουλωτικό, περιποιητικό δέρματος. Η αξία του φυτού αυτού όπως καταλαβαίνει κανείς είναι τεράστια καθώς μπορεί να γίνει και βιομηχανική εκμετάλλευση του αλλά έχει νόημα κάθε σπίτι που έχει ένα μικρό κήπο να διατηρεί μια με δύο γλάστρες με φυτά στέβιας για τις καθημερινές ανάγκες του σπιτιού. Η στέβια μπορεί να χρησιμοποιηθεί φρέσκια αλλά και αποξηραμένη, στο φαγητό, σε σαλάτες, σε γλυκά, σε ποτά. Η ποσότητα που απαιτείται είναι ελάχιστη χάρις την μεγάλη γλυκαντική της δύναμη οπότε ουσιαστικά προσθέτει μηδέν θερμίδες στο σκεύασμα ή στο αφέψημα στο οποίο προστίθεται.
Η στέβια στην άγρια της κατάσταση στο ιθαγενές της περιβάλλον είναι ένα πολυετές φυτό που φυτρώνει σε αμμώδη, μικρής γονιμότητας εδάφη στις άκρες ποταμών και ρεμάτων. Αυτό μας δείχνει ότι δεν είναι ένα ιδιαίτερα απαιτητικό φυτό όσον αφορά τις συνθήκες ανάπτυξης του. Χωρίς κλάδεμα γίνεται περίπου 2 πόδια ψηλό δηλαδή περίπου 60 εκατοστά. Οι ανάγκες του σε έδαφος είναι αρκετά ταπεινές οπότε οποιοδήποτε μείγμα για γλάστρες με ουδέτερο ή ελαφρά όξινο είναι μια χαρά. Η στέβια είναι ένα τρυφερό φυτό που δεν αντέχει το χειμερινό ψύχος. Σε βόρειες χώρες καλλιεργείται ως μονοετές αλλά σε χώρες όπως την δική μας μπορεί να καλλιεργηθεί σαν τρυφερό πολυετές και με μια μικρή προστασία κατά τις ημέρες του χειμώνα με τις χαμηλότερες θερμοκρασίες μπορεί να επιβιώσει για όλο το έτος.
Χαρακτηρίζεται από πολλούς ως “το φυτό της νέας χιλιετίας” και η ζάχαρή του ως “η ζάχαρη του μέλλοντος”. Πρόκειται για το φυτό στέβια, που είναι ένα εντελώς νέο είδος φυτού για την Ελλάδα, άγνωστο στη χώρα μας μέχρι το 2005, όταν το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας άρχισε συστηματική επιστημονική έρευνα, την οποία και συνεχίζει σε συνεργασία με διάφορους φορείς, με σκοπό το φυτό αυτό να αποτελέσει μια εναλλακτική καλλιέργεια για τους Έλληνες γεωργούς.
Το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, όπως αναφέρει ο καθηγητής Πέτρος Λόλας, είναι το πρώτο και μόνο Ίδρυμα έως τώρα που ασχολείται με συστηματική επιστημονική έρευνα της στέβιας στην Ελλάδα (η έρευνα άρχισε την περίοδο 2005-2007 και συνεχίζεται έως σήμερα, σε διάφορες περιοχές της χώρας).
Η στέβια (Stevia plant), σύμφωνα με όσα επισημαίνει ο κ. Λόλας, παρουσιάζει μεγάλο γεωργικό, βιομηχανικό και εμπορικό ενδιαφέρον για την Ελλάδα (και την Ε.Ε.) για την ανάπτυξη της αγροτικής και της εθνικής οικονομίας.
Γεωργικά, η στέβια μπορεί, σε βάθος χρόνου (επόμενα 4-6 χρόνια) και με ορισμένες προϋποθέσεις, να αποτελέσει μια νέα εναλλακτική δυναμική καλλιέργεια για τους πρώην καπνοπαραγωγούς.
H καλλιέργεια της στέβιας θα συμβάλλει στη διαφοροποίηση της ελληνικής γεωργίας καθώς και στην αξιοποίηση πολλών γεωργικών εκτάσεων που εγκαταλείφθηκαν ή είναι σε αγρανάπαυση. Με τις σημερινές τιμές που ισχύουν αλλού για τα φύλλα ή τη “ζάχαρη”, εξηγεί ο καθηγητής, η στέβια εξασφαλίζει ικανοποιητικό εισόδημα και απασχόληση, χωρίς καμιά επιδότηση.
Μάλιστα, επειδή δεν έχει ούτε πολλούς, ούτε σοβαρούς εχθρούς ή ασθένειες, ενδείκνυται για βιολογική ή ολοκληρωμένη παραγωγή και έτσι θεωρείται “πράσινη καλλιέργεια”.
Εκτιμάται πως, σε παγκόσμιο επίπεδο, για την κάλυψη των πρώτων αναγκών σε στεβιοσίδη από τις πολυεθνικές που πήραν έγκριση χρήσης της “ζάχαρης της στέβιας” θα χρειασθούν πάνω από 8 εκατομμύρια στρέμματα.
Βιομηχανικά και εμπορικά, η στέβια, με τις μονάδες (εργοστάσια) εξαγωγής της ζάχαρης και τις νέες εμπορικές και εξαγωγικές υποδομές για τηνδιακίνηση της στεβιοζάχαρης, θα δημιουργήσει πολλές νέες θέσεις εργασίας και θα στηρίξει πολλαπλασιαστικά παράπλευρες οικονομικές δραστηριότητες, όπως ο καπνός.
Από τη γνώση που διαθέτει το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, με τους συνεργάτες του, ύστερα από συστηματική έρευνα επί τέσσερα έτη, σε όλη τη χώρα, φαίνεται πως ιδανικός τόπος σε απόδοση και σε “ζάχαρη” για τη στέβια δεν είναι μόνο μία περιοχή, αλλά περισσότερες στην Ελλάδα.
Προτείνεται, λοιπόν, η καλλιέργεια να είναι ευθύνη ενός κεντρικού φορέα, της Κεντρικής Συνεταιριστικής Ένωσης Παραγωγών Στέβιας και άλλων Καινοτόμων Καλλιεργειών που έχει ιδρυθεί, να μην είναι ελεύθερη και ανεξέλεγκτη, αλλά συμβολαιακή.
Σε αντίθετη περίπτωση, διαπιστώνει ο υπεύθυνος καθηγητής, η στέβια είναι “καταδικασμένη” να αποτύχει αφού θα έχει την τύχη των περισσότερων συμβατικών καλλιεργειών (σιτάρι, καλαμπόκι, βαμβάκι, κ.ά.
Χαρακτηριστικά
Ενδιαφέροντα είναι τα βασικά χαρακτηριστικά του φυτού, σύμφωνα με το πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Η στέβια εντοπίστηκε από τον φυσιοδίφη Bertoni το 1887 στα υψίπεδα της Παραγουάης, στα σύνορα με την Βραζιλία. Εκεί, για πάρα πολλά χρόνια πριν από το πρώτο ταξίδι του Κολόμβου στο “νέο κόσμο” χρησιμοποιούνταν από τις τοπικές φυλές των Ινδιάνων, οι οποίοι γνώριζαν τις μοναδικές ιδιότητές της στέβιας ως ισχυρό γλυκαντικό, θεραπευτικό και “μαγικό” βότανο.
Η στέβια (Stevia rebaudiana Bertoni) είναι ένα πολυετές, πολύκλαδο και ποώδες φυτό, που ζει ή καλλιεργείται αλλού ως ετήσιο και αλλού για 3-7 χρόνια, όπως και στην Ελλάδα.
Η παραγωγή της στέβιας μοιάζει πολύ με εκείνη του καπνού, τόσο ως προς τις εδαφοκλιματικές συνθήκες, περίοδο καλλιέργειας, πρώτα στα σπορεία και μετά στο χωράφι (Απρίλιος-Μάιο), όσο και ως προς τις καλλιεργητικές πρακτικές
Χρήση
Σήμερα, η κύρια χρήση της στέβιας είναι η εξαγωγή από τα φύλλα της -χλωρά ή ξηρά- των φυσικών γλυκαντικών ουσιών στεβιοσίδη, ρεμπαουδιοσίδη, κ.ά.. Η στεβιοσίδη μόνη της ή μαζί με τις άλλες γλυκαντικές ουσίες (αναφερόμενη ως στεβιοσίδη) είναι μία λευκή, μικροκρυσταλλική ουσία, όπως και η κοινή ζάχαρη, αλλά με μηδενική θερμιδική αξία και 200-300 φορές πιο γλυκιά, ανάλογα με την συγκέντρωση κάθε μιας από τις γλυκαντικές ουσίες.
Γι’ αυτό και η στεβιοσίδη αναφέρεται και ως “ζάχαρη της στέβιας”. Η στεβιοσίδη, ρεμπαουδιοσίδη, κάθε μία ή σε συνδυασμό (στεβιοσίδη), μπορεί να αντικαταστήσει την κοινή ζάχαρη σε οποιαδήποτε χρήση της, έχοντας όμως πολλά συγκριτικά πλεονεκτήματα σε σχέση με τη γνωστή μας ζάχαρη και τις συνθετικές γλυκαντικές ουσίες. Τα φύλλα χρησιμοποιούνται ως χλωρά/ξηρά, τριμμένα ή αλεσμένα, ενώ γίνεται χρήση ακόμη και του εκχυλίσματός τους. Τα στελέχη και τα υπολείμματα των φύλλων, μετά την εξαγωγή της ”ζάχαρης”, αποτελούν ζωοτροφή.
‘Αλλες πολύ χρήσιμες φυσικές χημικές ουσίες της στέβιας είναι οι φυτοστερόλες(Ιατρική), η γιββερελλίνη (φυτοορμόνη) η χλωροφύλλη (φυσική χρωστική), κ.ά.
Οι μεγαλύτεροι χρήστες της στεβιοσίδης είναι η βιομηχανία τροφίμων-ποτών-ζαχαροπλαστική (υποκαθιστά τη ζάχαρη και την πράσινη χρωστική) και η Ιατρική (για τους διαβητικούς τύπου 2).
Στις διάφορες μορφές της -φύλλα, εκχυλίσματα, γλυκαντική ουσία- αποδίδονται πολλές βιοχημικές ιδιότητες. Η στέβια είχε πολύ σημαντικό διατροφικό, ιατρικό, θεραπευτικό και εθνοβοτανικό ρόλο στις παραδόσεις, δοξασίες και ιεροτελεστίες των λαών στους τόπους καταγωγής της στέβιας
Στη στέβια, οι ιθαγενείς Guarani, Mestizos, και άλλες τοπικές φυλές απέδιδαν διάφορες ιδιότητες. Στην Κίνα, τσάι από φύλλα στέβιας συνίσταται ως ορεκτικό, ως χωνευτικό, για απώλεια βάρους, για διατήρηση της νεότητας, ως διαιτητικό ή και για μείωση της επιθυμίας για κάπνισμα και ποτό.
Η στέβια, στις διάφορες μορφές της, χρησιμοποιείται σε περισσότερες από 20 χώρες ως υποκατάστατο της ζάχαρης, ως συμπλήρωμα διατροφής και δίαιτας. Στην Ιαπωνία και άλλες ασιατικές χώρες, γίνεται χρήση αυτής από τα μέσα της δεκαετίας του 1970. Στις ΗΠΑ, η ρεμπαουδιοσίδη και στην Αυστραλία – Ν. Ζηλανδία η στεβιοσίδη από το τέλος του 2008 και ως υποκατάσταο της ζάχαρης Ήδη, στη Γαλλία, εταιρίες τροφίμων πήραν έγκριση χρήσης της ρεμπαουδιοσίδης σε τρόφιμα για δύο έτη. Στην Ιαπωνία και την Κορέα, η στεβιοσίδη καλύπτει περί το 40-50% της αγοράς γλυκαντικών ουσιών.
Η στέβια, στις διάφορες μορφές της, χρησιμοποιείται στη Ν. Αμερική για περισσότερα από 500 χρόνια, στην Ευρώπη από το 1999, ενώ στον Καναδά και τις ΗΠΑ, από τα μέσα της δεκαετίας του 1980 μέχρι το 1991, επιτρέπονταν μόνο ως διαιτητικό συμπλήρωμα. Το 1991, στις ΗΠΑ απαγορεύθηκε κάθε χρήση μέχρι το 1995 οπότε επέτρεψε και πάλι την χρήση. ‘Αλλες χώρες όπου χρησιμοποιείται η στέβια είναι η Ελβετία, μερικές της Ανατολικής Ευρώπης και της Αφρικής.
Με την έγκριση χρήσης της στεβιοσίδης ως τρόφιμο-υποκατάστατο της ζάχαρης, στην Αυστραλία και τη Ν. Ζηλανδία, από τον Οκτώβριο του 2008 και στις ΗΠΑ (από διάφορες πολυεθνικές το 2009), η χρήση και ο αριθμός των χωρών όπου επιτρέπεται αυτή, αναμένεται να αυξάνει κάθε χρόνο. Η Κίνα είναι η μεγαλύτερη χώρα -παραγωγός και η Ιαπωνία η μεγαλύτερη χώρα- καταναλωτής.
Σήμερα, εκτιμάται πως χρήση στέβιας, κάθε μέρα, σε διάφορες χώρες, κάνουν πάνω από 150 εκατομμύρια άνθρωποι, χωρίς να παρουσιάζουν κάποιο πρόβλημα.
Στην ΕΕ και τον FAO έχει ορισθεί, από το 2008, Ημερήσια Αποδεκτή Λήψη 10 mg στεβιοσίδη/kg ζώντος βάρους. Στην ΕΕ επιτρέπεται από το 2005 η χρήση της στέβιας και εκχυλισμάτων της στα σιτηρέσια (ως αρωματικό συστατικό) έως ποσοστό 2% και στα καλλυντικά. Η διαδικασία έγκρισης χρήσης της στεβιοσίδης ως νεοφανές τρόφιμο και υποκατάστατο της ζάχαρης στην ΕΕ είναι σε εξέλιξη και αναμένεται το 2010/2011.